ဘိုးဘြားအေမြ က်ေနာ္တို႔ ႏွင့္ အနာဂါတ္ ဗမာျပည္

Tuesday, October 6, 2009

(၁) ဘာလုပ္ျကမလဲ
ဆႏၵ ခံ ယူပြဲ က်င္းပ ျပီးေနာက္ ဖြဲ႔စည္းပံု အသစ္ျကီးနဲ႔ ေရႊးေကာက္ပြဲက်င္းပမယ္ လို႔ေျကျငာထားတဲ့ ဒီအခ်ိန္မွာ က်ေနာ္တို႔ရဲ႔ တိုင္းျပည္ အေျခအေနဟာ အလြန္ဆိုးဝါး ေနတယ္ဆိုတာေတာ့ တိုင္းျပည္ခ်စ္တဲ့သူအားလံုး သေဘာတူျကမယ္ ထင္ပါတယ္။ ဒီေတာ့က်ေနာ္တိ႔ု ဘာလုပ္ျကမလဲ ။
-သဘာဝ ဝန္းက်င္ နဲ ့ပါတ္သက္လို ့ ေဆြးေႏြးေျပာဆို ျကတဲ့ အခါ –တကမၻာလံုး အတိုင္း အတာနဲ ့ စဥ္းစားဆင္ျခင္ ျပီး ေဒသအလိုက္ အေရးယူေဆာင္ရြက္ ျကဖို ့ လိုတယ္---ဆိုတာကို ေျပာဆို ျကေလ့ ရွိ ပါတယ္၊၊ ခုက်ေနာ္ တို ့ ဗမာျပည္ ဒီမိုက ေရစီ ေရးလွဳပ္ရွားသူေတြအေနနဲ ့လည္း ဒီသေဘာမ်ိဳးစဥ္းစား ျကံဆ လုပ္ကိုင္ျကဖို ့ လို မယ္လို ့ယူဆမိပါတယ္၊၊

-ဗမာျပည္ ဒီမိုကေရစီ ေရးလွဳပ္ရွားမွဳဟာ အႏွစ္ ၂ဝ၊ နီးလာခဲ့ပါျပီ၊ အမ်ဳိးသား တိုင္း ျပည္ ျပန္လည္ျပဳျပင္ တည္ေဆာက္ေရး ကိုလည္း စစ္အစိုးရနဲ ့ အတိုက္အခံတို ့ ႏွစ္ ဘက္စလံုး ဘယ္ဘက္ကမွ သိသိသာသာ ထိုးထြက္ဦးေဆာင္ျပီး လုပ္ေဆာင္ႏိုင္တာ မေတြ ့ရေသးပါဘူး၊၊ အမ်ဳိးသားတိုင္းျပည္ နဲ ့ ျပည္သူလူထုကေတာ့ အခ်ိန္နဲ ့ အမွ် ဒုကၡ ဆင္းရဲ ေတြနဲ ့ ျပႆနာ ေပါင္းစံုျကားမွာ နစ္မႊန္း ျမဳပ္ဆင္း သြားေနပါတယ္၊၊ ဒီအမ်ဳိးသားေရး အျကပ္တည္းကို က်ေနာ္တို ့ အခ်ိန္မွီ အခါမွီ မေျဖရွင္း ႏိုင္ျကဘူး ဆိုရင္ ကမၻာျကီးရဲ ့ ဒီတခ်ီ အလွည့္ အေျပာင္းမွာလည္း က်ေနာ္တို ့ရဲ ့ ဗမာျပည္ဟာ က်ဆံုး အမ်ဳိးသားစာရင္း ဝင္သြားေတာ့ မွာပါ၊၊ ဒီေတာ့ က်ေနာ္တို ့ ဘာလုပ္ျကမလဲ၊၊

ဘာလုပ္ျကမလဲ ဆိုတဲ့ေမးခြန္းကိုေရာက္လာတဲ့ အခါတိုင္း က်ေနာ္တို႔ေတြဟာ အေျဖ ေပ်ာက္ သြားတတ္သလို မေရမရာလဲျဖစ္ သြားတတ္ပါတယ္။

-ေအာင္ျမင္သြားခဲ့ျကတဲ့ အမ်ဳိးသားႏိုင္ငံ မ်ား၊ တိုင္းျပည္မ်ားရဲ့ သမိုင္းနဲ ့ ေအာင္ျမင္ ေနျကတဲ့ အမ်ဳိးသားတိုင္းျပည္ ေတြကို ေလ့လာျပီး၊ သင္ခန္းစာ ယူျကဖို ့ ေဆြးေႏြးတဲ့ အခါမွာ က်ေနာ္တို ့ေတြဟာ၊----အဲဒီတိုင္းျပည္၊အဲဒီလူမ်ဴိးေတြမွာေတာ့၊ ေကာင္းမြန္ တဲ့ အခ်က္အလက္ေတြ၊ အရည္အခ်င္းေတြ နဲ ့ ျပည့္စံုတယ္ အခြင့္အခါေကာင္း ေတြနဲ ့ ျကံုရတယ္၊၊ ဒို ့မွာေတာ့ အဲဒါမ်ဳိးေတြ မရွိဘူး၊ အခြင့္ေကာင္း အခါေကာင္းေတြ မျကံုရဘူး အဲဒါေျကာင့္ ငါတို ့ကေတာ့ မေအာင္ျမင္ ႏိုင္ဘူး-လို ့၊အဆိုးျမင္စိတ္ အရႈံးေပးစိတ္ နဲ ့ ဘဲစဥ္းစားျကပါတယ္။ ေအာင္ျမင္ဘို ့အတြက္ လိုအပ္ေနေသးတယ္ ဆိုတဲ့ အခ်က္ အလက္ ေတြအရည္အခ်င္းေတြ ျပည့္စံုလာေအာင္ ဘာလုပ္ျကမလဲ ဘယ္လိုလုပ္ျက မလဲ လို ့ ျကံဆတဲ့ ဆီကို မေရာက္လာပါဘူး၊ အျခားသူေတြနဲ ့ တျခားေနရာမွာ ရိွတဲ့ ခ်ဳိ ့ယြင္းအားနဲခ်က္ေတြ ကိုဘဲလက္ညိဳးထိုး အျပစ္တင္စကား ေျပာတာကလြဲ လို ့၊ ဘယ္လိုျပဳျပင္ ျကမလဲ ဆိုတဲ့ဆီေရာက္မလာ ျကပါလာျကပါဘူး၊၊
-ေတာ္လွန္ေရး ဆိုတာ၊ အမ်ဳိးသားႏိုင္ငံ တခုျပဳျပင္တည္ေဆာက္ေရး ဆိုတာ၊ အမ်ဳိးသားအျကပ္အတည္းျကီး တခုကို ေျဖရွင္းဖို ့ဆိုတာ၊ တဦးေကာင္း တေယာက္ ေကာင္း၊ တဖြဲ ့ေကာင္းတစုေကာင္း ေလာက္နဲ ့ မရႏိုင္ပါဘူး၊ လူအမ်ားျကီးနဲ ့ သက္ဆိုင္ တဲ့ ကိစၥပါ၊၊ ဒီေနရာမွာ စဥ္းစားဆင္ျကဥ္ရမွာက အဲဒီလူအမ်ားျကီး ဆိုတဲ့ အထဲမွာ ကိုယ္လဲ တေယာက္အပါအဝင္ ျဖစ္ျပီး၊ ကိုယ့္ရဲ ့အဖြဲ ့၊ ကိုယ့္ရဲ ့ အစုအစည္း၊ ဟာလဲ အစိတ္အပိုင္း တခုျဖစ္တယ္၊ ဆိုတာပါဘဲ၊၊
ဒီေတာ့ ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲ ဖို ့ကိစၥ၊ စြန္ ့လႊတ္စြန္ ့စား ဖို ့ကိစၥ၊ အနစ္နာခံဖို ့ကိစၥ၊ ေတြကို တျခားလူေတြကို ဘဲ ေတာင္းဆိုေနလို ့၊ မျဖစ္ႏိုင္ ပါဘူး၊၊ ကိုယ့္ကိုကိုယ္လဲ စစ္ေဆးေမးျမန္းျပီး၊ ေတာင္းဆိုရပါလိမၼယ္၊၊ ဒီေနရာမွာ က်ေနာ္ စျပီးေျပာခ်င္တာက သဘာဝဝန္းက်င္ သမားေတြေျပာတဲ့ (think gobally act locally) ဆိုတာလိုဘဲ၊ က်ေနာ္တို ့အေနနဲ ့ တစံုလံုး အတိုင္းတာအထိ စဥ္းစား ျကံ ဆ၊ေျပာဆို ေဆြးေႏြးျကျပီး၊ ကိုယ္တိုင္ကစလုပ္ဖို ့၊ လက္လွမ္းမွီတဲ့ ေနရာကစလုပ္ဖို ့၊ ဆို တာပါဘဲ၊၊ တစံုလံုးအတြက္စဥ္းစား ကိုယ္တိုင္ကစလုပ္ လို ့ဆိုရမယ္ထင္ပါတယ္၊၊

-ေနာက္တခု က်ေနာ္ေဆြးေႏြးခ်င္တာက စဥ္းစားျကံဆခ်က္ နဲ ့ပါတ္သက္လို ့ပါ၊ က်ေနာ္တို ့ေတြ အားလံုးဘဲ၊ အနည္းနဲ ့အမ်ားေတာ့ စဥ္းစားျကံဆ ျကပါတယ္၊ ဒါေပမဲ့ အျကံဥာဏ္ ေတြ၊ ျကံဆခ်က္ ေတြရဲ ့အမ်ားစုက –ေျကာင္ကိုခ်ဴဆြဲဖို ့ ျကံဆခ်က္ -ေတြ ျဖစ္ေနတတ္ပါတယ္၊၊

ဒီေနရာမွာ ဇါတ္လမ္းအက်ဥ္းေလး ျပန္ေရးျပရပါလိမၼယ္၊၊ ဟိုးတခါ တံုးက ေပါ့ေလ၊ ျကြက္ဖမ္းတာ အလြန္ေတာ္တဲ့ ၊ ျကြက္လဲ အလြန္ျကိုက္တဲ့ ေျကာင္ျကီး တေကာင္ ရွိသတဲ့၊၊ ဒီေတာ့ အဲဒီေနရာမွာရိွတဲ့ ျကြက္ေတြခမ်ာ အလြန္ဒုကၡေရာက္ ေန ျကတာေပါ့ ၊ေျကာက္လဲ ေျကာက္ေနျကရ တာေပါ့ ၊ ဒါနဲ ့တေန ့မွာေတာ့ ၊ျကြက္ေတြ ျကားထဲ အေတာ္တြင္က်ယ္တဲ့NGO ျကြက္တေကာင္က အစည္းေဝးေခၚျပီး၊ ဒီ ျပႆနာကို ဘယ္လိုေျဖရွင္း ျက မလဲ ဆိုတဲ့ အေျဖရဖို ့၊ workshop meeting ၊ တခု လုပ္တာေပါ့၊ အဲဒီ အခ်ိန္မွာ ျကြက္ေတြထဲက ခပ္ေထာင္ေထာင္ တေကာင္က ဒီလို ေဆြးေႏြးတယ္တဲ့၊ - ဒီေျကာင္ျကီးဟာ ေျခသံအလြန္ လံုျပီး၊ ပိရိ သပ္ရပ္လြန္းလို ့၊ ေျကာင္ျကီး လာေနတာကို မသိလိုက္ရလို ့၊ ဖမ္းစားတာခံျကရတာျဖစ္တယ္၊ တကယ္လို ့ေျကာင္ျကီးလာေနတာ ကိုသာသိျကရရင္ လြတ္ေအာင္ေျပးႏိုင္ ျကမွာဘဲ၊ ဒီေတာ့ ေျကာင္ျကီးလာေနတာကို သိရေအာင္ ဒီေျကာင္ျကီးရဲ ့ လည္ပင္းမွာ ခ်ဴတလံုး ဆြဲေပးထားလိုက္ ရင္ေကာင္းမယ္- ဆိုတာဘဲ၊၊ က်န္တဲ့ ျကြက္ေတြကလဲ –ဟာ သိပ္ ေကာင္း တဲ့ အျကံ ဘဲ ဆိုျပီး၊ အားလံုး ဝိုင္းသေဘာတူ ျကတာေပါ့ ဒီေတာ့ ေျကာင္ျကီး ရဲ ့လည္မွာ ခ်ဴတလုံး ဆြဲထားေပးဖို ့ ၊ ဆံုးျဖတ္လိုက္ ျကပါေလေရာ၊၊ ဒီေတာ့ ေျကာင္ ျကီး ရဲ ့လည္မွာ ခ်ဴသြားဆြဲ မယ့္ ျကြက္တေကာင္ ကို ေရႊးဖို ့လိုအပ္လာတာေပါ့၊ ဒီမွာတင္ ျကြက္ေတြလဲ တေကာင္ျပီးတေကာင္ အလွ်ဳိလွ်ဳိ ထြက္သြားလိုက္ တာ အစည္းေဝးခန္း ထဲမွာ တေကာင္ တျမီးမွ မက်န္တာနဲ ့ အစည္းေဝးလဲ ျပီးျပီးပ်က္ပ်က္၊ ျဖစ္သြားတာေပါ့ေလ၊၊

- ဒီလိုပါဘဲ စိတ္ကူးျကံဆခ်က္ အေတာ္မ်ားမ်ား ဟာ လက္ေတြ ့ျဖစ္မလာ ႏုိင္တာေတြ ရယ္၊ ကိုယ္တိုင္တာဝန္ယူမွဳ မရွိတာေတြရယ္ ျဖစ္ေနတတ္ပါတယ္၊၊ တစံုလံုးအတြက္ စိတ္ကူးခ်က္ေတြဟာ ကိုယ္တိုင္လုပ္ဖို ့ ဘာတခုမွ မပါဘဲ သူမ်ားကိုတိုက္တြန္းဖို ့ ေတြ ျဖစ္ ေန ျပီး၊ ကိုယ္တိုင္လုပ္ဖို ့စိတ္ကူးေတြျကေတာ့ တစံုလံုးအက်ဳိးရွိေရးမပါဘဲ တဦး ေကာင္း တဖြဲ ့ေကာင္း၊ အက်ဳိးရိွေရး ျဖစ္ေနတတ္တာအျပင္ တခါတေလ တစံုလံုးအက်ဳိး ကိုထိခိုက္ေစႏိုင္တာ မ်ဳိးေတာင္ ပါေနတတ္ပါေသးတယ္၊၊ က်ေနာ္တို႔လိုေနတဲ့ ျကံဆ ခ်က္ မ်ဳိးက တစံုလံုးအတြက္ျဖစ္ရမယ္၊ ကိုယ္တိုင္ အပါအဝင္ ေနရာတိုင္းက လူတိုင္းက ပါဝင္ ပါတ္သက္ တာဝန္ယူနိုင္၊ အေကာင္အထည္ေဖၚ ႏိုင္တာမ်ဳိး ျဖစ္ရပါလိမၼယ္၊၊
ပထမဆံုးအေနနဲ႔ က်ေနာ္တို႔ ေတြ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ေမးျမန္းေတာင္းဆိုျကည့္ ျကရင္ ေကာင္းမယ္ ထင္ပါတယ္။ ဒီေန႔ ျမန္မာျပည္ ဒီမိုကေရစီေရး အတြက္ ကိုယ္ဘာ လုပ္ႏိုင္မလဲ ။
(တျခားလူေတြကိုေတာ့ ေနာက္မွ ေမးျကတာေပါ့။)

(၂)ဘယ္ေလာက္လုပ္ျကမလဲ။
လူေတြကို သူတို႔မတတ္ႏိုင္တာမ်ဳိး အတြက္ ေတာင္းဆိုတာ မ်ဳိး၊ သူတို႔မတတ္ႏိုင္ ေလာက္ေအာင္ အလြန္အက်ြံ ေတာင္းဆိုတာမ်ဳိး၊ မ ျဖစ္သင့္ပါ ဘူး၊၊ ဘယ္သူကျဖစ္ေစ၊ တိုင္းျပည္နဲ႔ လူမ်ဳိးအတြက္၊ ဒီမိုကေရစီေရးအတြက္ သူတို႔တတ္ႏိုင္သမွ်နဲ႔ တတ္ႏိုင္တဲ့ နည္းလမ္းနဲ႔ ပါဝင္တာ၊ ကူညီတာ၊ ေပးအပ္တာ၊ ေပးဆပ္တာ၊ မွန္သမွ်ကို အသိအမွတ္ ျပဳ လက္ခံျကိုဆို ရပါလိမၼယ္၊၊ ဒီလိုနဲ႔ လူတိုင္းပါဝင္လာေအာင္လဲ လုပ္ရမယ္၊၊ ဒါမွသာ လူထုရဲ့ ဒီမိုကေရစီစံနစ္၊ လူထုရဲ႔အစိုးရ၊ လူထုအတြက္အစိုးရ၊ လူထုကလုပ္တဲ့အစိုးရ၊ ျဖစ္လာမယ္၊၊ လူထုကလုပ္တဲ့ ဒီမိုကေရစီ ေအာင္ပြဲ ျဖစ္လာမယ္၊၊
ဒီလိုမလုပ္ ႏိုင္ျကဘူး၊ ဒီလိုမဟုတ္ဘူးဆိုရင္၊ လူထုမွာလဲကယ္တင္ရွင္ ေမ်ာ္တဲ့ စိတ္ဓါတ္နဲ႔ အရႈံးေပး အညံ့ခံတဲ့ သိမ္ငယ္တဲ့စိတ္ ေပ်ာက္မွာမဟုတ္ဘူး၊၊ အရာရာကို အဆိုးျမင္တဲ့၊ အရြဲ ့တိုက္တဲ့ ၊အ ဖ်က္စိတ္ေတြ လဲ ေပ်ာက္မွာမဟုတ္ဘူး၊၊ ဒီလိုဆိုရင္ ဂဂ-က စတဲ့ လႈပ္ရွားမႈျကီးဟာလဲ လူတစုလက္ထဲက အာဏာကို ေနာက္လူတစု လက္ထဲ လႊဲေျပာင္းယူဖို႔၊ ျကိုးစားတဲ့ အဓိပါၸယ္ထက္၊ ပိုမွာမဟုတ္ဘူး။ ဒါဆိုရင္ တိုင္းျပည္ကို စစ္မွန္တဲ့ ဒီမိုကေရစီထြန္းကား ေအာင္ လုပ္ဖို႔၊ စုစၫ္းညီၫႊတ္ေအာင္ လုပ္ဖို႔၊ ေအးခ်မ္းတၫ္ျငိမ္ေအာင္ လုပ္ဖို႔နဲ႔ ၊ ေကာင္းမြန္တဲ့ အဆင့္ေနရာရေအာင္၊ ျမွင့္တင္ဖို႔ ဆိုတာလဲ မျဖစ္ႏိုင္ဘူး။ ဒါ့ေျကာင့္ လူတိုင္းရဲ့လႈပ္ရွားမႈ၊ လူတိုင္းနဲ႔ သက္ဆိုင္တဲ့ လႈပ္ရွားမႈ၊ ျဖစ္ေအာင္လုပ္ျကရလိမၼယ္။ လူ တိုင္း ပါဝင္ႏိုင္မယ့္ နၫ္းလမ္းေတြကို ျကံဆတီထြင္ ျကရလိမၼယ္၊၊
က်ေနာ္တို႔ဟာ ဘာမွ မစြမ္းေဆာင္ႏိုင္တဲ့ သူေတြမဟုတ္သလို ၊ အတိုင္းအဆမရွိ စြမ္းေဆာင္ ႏိုင္ျကတဲ့သူေတြလဲ မဟုတ္ျကပါဘူး။ ဒီေတာ့ ကိုယ္ႏိုင္သေလာက္ ေတာ့ ကိုယ္ လုပ္ျကတာေပါ့ ။ ကိုယ့္တိုင္းျပည္ကို တကယ္ခ်စ္ဖို႔ ဘဲလိုပါတယ္။

(၃)ဘာေတြျဖစ္ေနတာလဲ၊
--၈၈ – လူထုတိုက္ပြဲ ျကီးက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုျကည္၊ ဦးဝင္းတင္၊ မင္းကိုႏိုင္၊ ကိုကိုျကီး စသည့္ ေခါင္းေဆာင္ျကီး ငယ္မ်ားကို ေမြးထုတ္ေပးလိုက္ ပါသည္။ NLD- ABSDF- စသည့္ အဖြဲ ့အစည္းျကီးငယ္ အမ်ိဳးမ်ဳိးကိုလဲ ေမြးထုတ္ေပးခဲ့ပါသည္။ ၈၈-လူထုအံုျကြမႈျကီးကို စစ္အစိုးရက ပစ္ခတ္သတ္ျဖတ္ ႏိွမ္နင္းခဲ့ လို ့ လူထုတိုက္ပြဲ ေနာက္ဆုတ္ေပးခဲ့ ရေပမဲ့ က်ေနာ္တို ့ေနနဲ႔ အလံုးစံု ဆံုးရႈံးခဲ့ ရတာမဟုတ္ပါဘူး။ တိုက္ပြဲရဲ႔ ေအာင္သီးေအာင္ႏွံ ေတြအျဖစ္ လူထုေခါင္းေဆာင္ ေတြန႔ဲ အစု အစည္း ေတြ ယႏၱယားေတြ ရထားလိုက္ပါတယ္။ ဒါေတြကို ထိမ္းသိမ္းကာကြယ္ျပီး အဆံုးစြန္ ေအာင္ပြဲ အထိ တိုးခ်ဲ ့ ျကရပါမယ္။ အရည္အခ်င္း ေရာ အရည္အတြက္ပါ တိုးတက္ ေအာင္လုပ္ျကရပါမယ္။
--ေဒၚေအာင္ဆန္းစုျကည္ကို တျပည္လံုးက ယံုျကည္အားထား ျကတယ္၊ ႏိုင္ငံတကာ လဲ အသိအမွတ္ျပဳျကတယ္ ဒါေပမဲ့ က်ေနာ္တို႔ ေအာင္ပြဲကိုေတာ့ လြယ္လြယ္နဲ႔ ျမန္ျမန္ ရဖို႔ မေမွ်ာ္မွန္းႏိုင္ေသးပါဘူး။

ဘာျဖစ္လို႔လဲ---------ေဒၚေအာင္ဆန္းစုျကည္ ဟာ ဘယ္ေလာက္ပဲ ေတာ္ေတာ္ အရာရာကို ျပီးေျမာက္ေစႏိုင္တဲ့ တန္ခိုးရွင္ ေတာ့ မဟုတ္ ပါဘူး၊ သူတဦးတေယာက္ တည္းအစြမ္းနဲ႔ က်ေနာ္တို႔လိုခ်င္တာ အားလံုးကို ျဖည့္စြမ္း ေပးလိမၼယ္ လို႔ ေမွ်ာ္လင့္လို႔ မရပါဘူး။ သူဘယ္ေလာက္ ဉာဏ္ပညာ အေမွ်ာ္အျမင္နဲ႔ ျပည့္စံုတယ္၊ စြန္႔လႊတ္အနစ္နာခံတယ္၊ ႏိုင္ငံေရးအကြက္ ျမင္တယ္၊ ေျပာျကရင္လဲ၊ သူဦး ေဆာင္ေမာင္းႏွင္ရမဲ့၊ အစုအစည္း အသင္းအဖြဲ႔ေတြက၊ အရည္အတြက္၊ အရည္အေသြး နဲ႔ နည္းစနစ္ ေတြ၊ နိမ့္က်ညံဖ်င္း ေနတယ္ဆိုရင္၊ သူ႔အရည္ အခ်င္းကို၊ ျပခြင့္ရမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ သူလဲဘဲ မသန္မစြမ္း ေခါင္းေဆာင္ဘဝကို ပဲ ေရာက္သြားပါလိမၼယ္။ ထို႔နည္းတူ တျခားေခါင္းေဆာင္ေတြလဲ ဘယ္လိုေပၚလစီ ၊ ဘယ္လိုစတိုင္ နဲ႔ဘဲ လာလာ အစြမ္းျပခြင့္ မရ၊ အစြမ္းမျပႏိုင္တဲ့ ေခါင္းေဆာင္ေတြသာ ျဖစ္သြားပါလိမၼယ္။

--ဒီလို ဘာေျကာင့္ ျဖစ္ေနသလဲ ဆိုေတာ့---လြယ္လြယ္နဲ႔ တိုတို ေျပာရရင္၊ က်ေနာ္ တို႔တေတြရဲ႔၊ ကယ္တင္ရွင္ ေမွ်ာ္တဲ့ အယူအဆ ေျကာင့္ ဘဲ ျဖစ္ပါတယ္၊ ဒီလိုေျပာလိုက္ ေတာ့ နက္နက္ ရႈိင္းရႈိင္း ၊ ရွည္ရွည္ေဝးေဝး မစဥ္းစားဘဲ၊ လူတိုင္းက ကိုယ္နဲ႔ သိပ္မဆိုင္ သလို ေနလိုက္ျက ပါလိမၼယ္။ ကယ္တင္ရွင္ ေမွ်ာ္တဲ့ စိတ္ဓါတ္ဆိုတာ အေခ်ာင္သမား စိတ္ဓါတ္၊ အေခ်ာင္ခိုတဲ့ စိတ္ဓါတ္ကို ဆိုလိုတာပါ။ အဲဒါေျကာင့္ ၊ ဂဂ- တိုက္ပြဲျကီးက ရလိုက္တဲ့ ေအာင္သီးေအာင္ႏွံေတြ ျဖစ္တဲ့ လူထုေခါင္းေဆာင္ ေတြနဲ႔ လူထုရဲ့ အဖြဲ႔ အစည္း ယႏၱယား ေတြဟာ ျကံုလွီ သိမ္ဖ်င္း သလို၊ ျဖစ္ေနရတာပါ။ ထြားျကိုင္း ေအာင္ျမင္၊ ခန္႔ျငားတဲ့ ေအာင္သီးေအာင္ႏွံ ေတြရခ်င္တယ္ ဆိုရင္ေတာ့ က်ေနာ္တို႔ က ျပင္ဆင္ဖို႔ ျကိုးစားဖို႔ လိုပါတယ္။ ရွင္းရွင္း လင္းလင္း ျဖစ္ဖို႔ အတြက္၊ က်ေနာ့ ရဲ့ အျမင္ ကို ပိုျပီးအေသးစိတ္ ေျပာရပါလိမၼယ္။

--က်ေနာ္တို႔ က ရံပံုေငြ တျပားမွ မထဲ့ခ်င္တဲ့ ပါးစပ္နဲ႔သာ ေထာက္ခံအားေပး သူေတြ ဆိုရင္ ၊ က်ေနာ္တို႔ရမဲ့ ေခါင္းေဆာင္နဲ႔ အဖြဲ႔အစည္းေတြဟာ ေငြေျကးအရ ျပင္ပကိုအား ကိုးေနရတဲ့ ၊ သူမ်ားျသဇာမကင္းတဲ့ ေခါင္းေဆာင္ေတြ အဖြဲ႔ အစည္းေတြဘဲျဖစ္မွာေပါ့။ သူတို႔ကခ်မွတ္ႏိုင္တဲ့ ေပၚလစီေတြ လုပ္ငန္းစဥ္ေတြ ဆိုတာလဲ ဘယ္လိုလုပ္ျပီး ထက္မ်က္ ျပတ္သား ႏိုင္ေတာ့မလဲ။ ကိုယ့္စိတ္ျက္ိုက္ ဘယ္ဟုတ္ေတာ့မလဲ။

--တခ်ဳိ႔ေတြဆိုရင္ ဒီကေနတဆင့္ တက္လို႔ ၊ေထာက္ခံရင္ အစည္းေဝးတက္ရင္၊ သင္တန္း တက္ရင္၊ အဖြဲ႔ဝင္ရင္၊ ေန႔တြက္ ဘယ္ေလာက္ရမလဲ၊ ဘာအခြင့္ေရးရမလဲ၊ လစာဘယ္ေလာက္ရမလဲ၊ လို႔ေတာင္ ေတာင္းဆိုတာမ်ဳိး ျကားရေတြ႔ရတာ၊ ေတြရိွပါ တယ္ ၊ ဒီေတာ့လဲ ဒီလူမ်ဳိးေတြကို အုပ္ခ်ဳပ္ဖို႔ ၊ ျပည္သူကို ေသနပ္နဲ႔ ေထာက္၊ တိုင္းျပည္ ဘဏၱာကို ေမာင္ပိုင္စီးျပီး အုပ္စုလိုက္ အခြင့္အေရးရွာတက္တဲ့ ဓါးျပသာသာ အစိုးရမ်ဳိး ၊ ရတာမဆန္းလွဘူးထင္ပါရဲ႔။

--က်ေနာ္တို႔ ေတြက အပင္ပမ္း ခံစရာ မလိုရင္ ေနာက္ကလိုက္မယ္၊ အခြင့္အေရး ရ ရင္ ေနာက္ကလိုက္မယ္ ဆိုတဲ့၊ ေနာက္လိုက္ေတြ ဆိုရင္၊ က်ေနာ္တို႔ရမဲ့ ဦးေဆာင္သူ ေတြ ဟာလဲ၊ က်ေနာ္တို႔ ကို ရရာေနရာ ကေန လိမ္ညာခိုးဝွက္ ေျကြးေနရတဲ့ သူေတြဘဲ ျဖစ္မွာေပါ့ ၊ တည့္တည့္မတ္မတ္ ခိုင္ခိုင္မာမာ ဦးေဆာင္မႈ ေပးတဲ့ ေခါင္းေဆာင္ဘယ္ ဟုတ္ေတာ့မလဲ။

--တခ်ဳိ႔ေတြဆိုရင္ ဒီကေန တဆင့္တက္လို႔ ဒီေနရာမွာ အေနျကပ္လာရင္ ဟိုေနရာကို ေျပး ၊ ဟိုးဘက္မွာ အခြင့္အေရးသာရင္ ဟိုးဘက္ထပ္ေျပာင္း ၊ လဲ လုပ္ျကပါေသးတယ္။ လုပ္ထံုးလုပ္နည္း မွားေနရင္ ျပင္ဖို႔၊ ဦးေဆာင္မႈ ပံုစံ မွားေနရင္ ျပင္ဖို႔၊ ေခါင္းေဆာင္ ေဖါက္ျပန္္ရင္ အစားထိုး လဲလွယ္တင္ေျမာက္ဖို႔ ၊စတာေတြ အဖြဲ႔တြင္းမွာ ဒီမိုကေရစီ နည္းျကျကိုးစား တာထက္ စိတ္ဆိုးစိတ္ေကာက္ လုပ္ျပျပီး အဖြဲ႔ကထြက္ သြားျကေတာ့ အဖြဲ႔အစည္းေတြ နဲ႔ ယႏၱယားေတြဟာ တိုးတက္ ျကီးထြားမ လာ ဘဲ၊ ဆုတ္ယုတ္ က်ဆင္းလာတာ လဲ မဆန္းပါဘူး။ ေရႊ႔ျက ေျပာင္းျကသမွ် ကလဲ၊ ပိုျပီးအပင္ ပမ္း ခံရမဲ့ ေနရာ၊ စည္းစံနစ္ ျကီးမဲ့ေနရာ၊ စြန္႔လႊတ္စြန္႔စားရမဲ့ေနရာ၊ ကို သြားျကတာမရွိ ဘဲ၊ ပိုသက္ေတာင့္သက္သာ ျဖစ္မဲ့ေနရာ၊ ပိုေဘးကင္းလံုျခဳံရာ၊ ပိုလို႔ အခြင့္အလမ္း မ်ားတဲ့ ေနရာ ကိုသာသြားျကတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါကိုလူမ်ဳိး တမ်ဳိးလံုး လိုလို ကလဲ က်င့္သံုးလိုက္ေရာ၊ က်ေနာ္တို႔ ဗမာျပည္ဟာ လာမဲ့ ကမBာ႔အလွည့္ အေျပာင္းမွာ၊ က်ဆံုးအမ်ဳိးသား တိုင္းျပည္ျဖစ္ဖို႔ အလားအလာ သိပ္မ်ားသြားတာေပါ့။ ဒီလိုအမ်ဳိးသား ေတြကိုေတာ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုျကည္ က ျဖစ္ေစ၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးျကီး သန္းေရႊကျဖစ္ေစ၊ ဦးေဆာင္ ကယ္တင္ႏိုင္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါဟာ တမ်ဳိးသားလံုး လိုလို လူအမ်ားစုက အေခ်ာင္ခိုတဲ့စိတ္ဓါတ္ ေမြးျပီဆိုရင္ ရလာမဲ့ ရလဒ္ပါဘဲ။

--က်ေနာ္တို႔ေတြဟာ ဘာမွအနစ္နာခံစရာ မလိုဘူး၊ စြန္႔လႊတ္စြန္႔စားစရာမလိုဘူး၊ ဆိုရင္ေတာ့ လုပ္မယ္၊ တက္ျကြ တယ္ ဆိုတဲ့ အဖြဲ႔ဝင္ေတြ၊ လႈပ္ရွားသူေတြ၊ ျဖစ္ျပီး၊ တခုခုေတာ့ စြန္႔လႊတ္စြန္႔စား ရမယ္၊ အနာခံရမယ္၊ ဆိုရင္ေတာ့ တြန္႔ဆုတ္ျငင္းပါယ္ ျက တယ္၊ မသိျကိုးက်င္ လုပ္ေနျကတယ္ ဆိုရင္ေတာ့။ က်ေနာ္တို႔ရဲ႔ အစုအစည္း ေတြ ယႏၱယားေတြ ကို ဦးေဆာင္ရမဲ့ ေခါင္းေဆာင္ေတြဟာ လဲ ဘာတိုက္ပြဲကိုမွ ျဖစ္ျဖစ္ ေျမာက္ေျမာက္ မတိုက္ႏိုင္တဲ့ ေခါင္းေဆာင္ေတြဘဲ ျဖစ္လာမွာေပါ့။

--တခ်ဳိ႔ေတြကေတာ့ ၊ အခြင့္အေရးရဖို႔ဆိုရင္ လုပ္မယ္၊ ေအာင္ျမင္ေျကာ္ျကားဖို႔ ဆိုရင္ လုပ္မယ္၊ ေဘးကင္းလံုျခဳံတယ္ ေပ်ာ္စရာလဲ ေကာင္းတယ္ ဆိုရင္ လုပ္မယ္ဆိုတာ အထိ ျဖစ္လာေတာ့ ၊ က်ေနာ္တို႔ရဲ႔ အစုအစည္း ယႏၱယားဆိုတာေတြဟာ၊ အုပ္စုဖဲြ႔ထား တာေတြနဲ႔ ေခါင္းေဆာင္ဆိုတာလဲ အုပ္စုဗိုလ္ေတြ ဘဲ ျဖစ္လာ ေတာ့မွာေပါ့။ မွန္တယ္ မွားတယ္ ဆိုတာနဲ႔ မတိုင္းတာဘဲ၊ ကိုယ့္ကို ဘယ္ ေလာက္ အလိုလိုက္တယ္ ဆိုတာနဲ႔ တိုင္းျပီး ၊ကိုယ့္လိုအပ္ခ်က္ ရွိသမွ် အတြက္သာ လုပ္ျက ကိုင္ျကတာ ဆိုရင္။ ျပီးေတာ့ လုပ္ငန္းစဥ္ကို ျကိုက္လို႔၊ ေပၚလစီကို ျကိုက္လို႔၊ ကိုယ္ရည္ကိုယ္ေသြးနဲ႔ စံျပအမူအက်င့္ ကိုျကိုက္လို႔၊ ထက္မ်က္မႈ နဲ႔ ေကာင္းမြန္တဲ့ အရည္အခ်င္းေတြကို ျကိုက္လို႔၊ ဝန္းရံလာျကတာမ်ဳိး မဟုတ္ဘူးဆိုရင္၊ အဝန္းရံခံရတာ မ်ိဳး မဟုတ္ဘူးဆိုရင္၊ က်ေနာ္တို႔ ရလာမဲ့၊ ေခါင္းေဆာင္ဆိုတာ အုပ္စုရဲ႔ ေနာက္ျမီးဆြဲ၊ အႏွစ္မရွိတဲ့ ေတာက ျကက္ဆူပင္လို အုပ္စုဗိုလ္ေတြ ဘဲ ျဖစ္ေတာ့မွာေပါ့ ။

---ဒီေတာ့က်ေနာ္တို႔ အေနနဲ႔ ထက္မ်က္ေတာက္ေျပာင္တဲ့ ျကိုင့္ခိုင္အားေကာင္း တဲ့ ေခါင္းေဆာင္ေတြ အစုအစည္းေတြ ယႏၱယားေတြ ရခ်င္တယ္ ဆိုရင္၊ က်ေနာ္တို႔ကိုယ္ ၌ က ျပင္ဆင္ျကိုးစားျကရ ပါလိမၼယ္။ ဒီအထိ ေျပာလိုက္လို႔ က်ေနာ္တို႔ရဲ႔ အေျခအေနက ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ကုန္ေနျပီ လို႔ေတာ့မထင္ ပါနဲ႔။ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ အမ်ားျကီး ရိွေနေသးလို႔ ေျပာေနေရးေနတာ ျဖစ္ပါတယ္။

-- ဦးေဆာင္မႈ ေနရာ မွာ ေရာက္ေနတဲ့ သူမ်ားကလည္း ဘုန္းရွင္ ကံရွင္ အယူအဆ ကို စြန္႔လႊတ္ ဖို႔ လိုပါတယ္။ က်န္တဲ့ သူေတြကို အသိအမွတ္ျပဳ ဖို႔ လိုပါတယ္။ဒီ ဘုန္းရွင္ ကံရွင္ အယူအဆက ဘာဆိုးက်ဳိးေတြ ေပး သလဲဆိုေတာ့၊ အဖြဲ႔အစည္း ေတြ အတြင္းမွာ စည္းလံုးမႈ နဲ႔ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မႈ ေတြ ပ်က္ျပား ေစလို႔ ျဖစ္ပါတယ္။ အဓိက ထိခိုက္ေစတာက စိတ္ဓါတ္ပိုင္း နဲ႔ အေတြးအေခၚ ပိုင္းကိုျဖစ္ပါတယ္။
ေခါင္းေဆာင္အျကီးအငယ္ နဲ႔ ျကြယ္ဝမႈ အခြင့္အလမ္း အနည္းအမ်ားေပၚမူတည္ျပီး ေရာဂါအႏု အရင့္ ကြဲျကေပမဲ့ က်ေနာ္တို႔ ဗမာျပည္က လူေတြထဲမွာ အေတာ္ က်ယ္က်ယ္ ျပန္႔ျပန္႔ ရိွေနတဲ့ ျပႆနာ ျဖစ္ပါတယ္။

-- အာဏာလည္း လက္ထဲမွာ ရိွေနျပီးေတာ့ တိုင္းျပည္ရဲ့ ဘ႑ာေပၚ လဲ ခြ ထိုင္ ထား တဲ့ စစ္ဗိုလ္မ်ားမွာေတာ့ အဆိုးဝါး ဆံုးနဲ႔ ထင္ထင္ ရွားရွား ရွိေနတာေပါ့ ၊ ဒီမိုကေရစီ ဘက္ေတာ္သား ေတြမွာလဲ မကင္းပါဘူး ၊ ဘာျဖစ္လို႔ ဒီ ဘုန္းရွင္ကံရွင္ အယူ အဆကုိ စြန္႔လႊတ္ ဖို႔ ေျပာရတာလည္း ဆိုေတာ့ တိုင္းျပည္နဲ႔ လူမ်ဳိး အတြက္ ေကာင္းက်ိဳး မေပး ဘဲ ဆိုးက်ဳိးေတြေပးေန လို႔ ျဖစ္ပါတယ္။

-- ဒီ ဘုန္းရွင္ကံရွင္ အယူအဆ ရွိသူေတြဟာ အခြင့္အေရး ေတြကိုေတာ့ ကိုယ့္ ဘိုး ဘြား ပိုင္လို သေဘာထားျကျပီး၊ တာဝန္ဝတၱရားေတြကို ေတာ့ ကိုယ္နဲ႔ မဆိုင္သလို လုပ္ေနျကေတာ့ အမ်ားနဲ႔ ညိွႏိႈင္းအလုပ္လုပ္ ဖို႔ က မျဖစ္ ႏိုင္ေတာ့ဘူးေပါ့ ၊ အဲဒီလိုလူ ေတြနဲ႔က ဘယ္လိုလူေတြဘဲ အတူေနလို႔ ၊အတူ အလုပ္လုပ္ လို႔ ျဖစ္မလဲဆိုေတာ့ ေရႊးစရာလမ္း မရိွလို႔ ေျကနပ္သည္ ျဖစ္ေစ မေျကနပ္သည္ ျဖစ္ေစ ခိုင္းတာလုပ္၊ ေပး တာယူ၊ အပိုးက်ိဳးက်ိဳးေန ဆိုတဲ့ သူေတြဘဲ ရိွေတာ့တာေပါ့ ။ ဒီလိုနဲ႔ေတာ့ အင္အားေတြ တိုးခ်ဲ႔ ဖို႔ ပူးေပါင္းေဆာင္ ရြက္မႈေတြ တိုးခ်ဲဖို႔ ဘယ္ျဖစ္ႏိုင္ေတာ့မလဲ။ ရသမွ် ရိွသမွ် ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မႈ ကလဲ စိတ္ေစတနာ အျပည့္နဲ႔ ဘယ္ဟုတ္ေတာ့မလဲ၊ အေကာင္းဆံုး ဆိုတာမ်ိဳး ဘယ္ေမွ်ာ္လင့္လို႔ ရမလဲ။ ဒီေတာ့လဲ အဖြဲ႔အစည္းေတြရဲ့ စြမ္းေဆာင္ရည္ေတြ နိမ့္ျကလာရတာ အထူးအဆန္း မဟုတ္ေတာ့ပါဘူး။

-- စင္ကာပူဝန္ျကီးခ်ဳပ္ ေဟာင္းေရးတဲ့ ( အာရွသားေတြ စဥ္းစားတတ္ပါစ ) ဆိုတဲ့ ေဆာင္းပါးထဲမွာ-

- - ေအာင္ျမင္တဲ့ လူ႔ေဘာင္မွာ အလုပ္လုပ္တဲ့ အခြင့္ထူးခံေတြ ရိွပါ တယ္၊ အဲဒီ အခြင့္ထူးခံေတြဟာ သူတို႔ရဲ့ လူ႔ေဘာင္ေတြဆီက ရယူဖို႔ထက္ အဲဒီ လူ႔ေဘာင္ေတြကို ေပးဆပ္ဖို႔ ပိုထက္သန္ ျကသူေတြပါ။ မေအာင္ျမင္တဲ့ လူ႔ေဘာင္ေတြ မွာေတာ့ အက်င့္ပ်က္ ျခစားေနတဲ့ အခြင့္ထူးခံေတြသာ ရိွပါတယ္၊ -အက်င့္ပ်က္ျခစားမႈ ဟာ အေထာက္အထားနဲ႔ ခိုင္ခိုင္မာမာ သက္ေသထူဖို႔ အင္မတန္ခက္လွတာမို႔ မသိမသာေလးနဲ႔ အင္မတန္ပ်က္စီး သြားေစတဲ့ သေဘာမ်ဳိးကို ေဆာင္ပါတယ္။ ျပီးေတာ့လဲ လူထုလူတန္းစား တိုင္းကို အဆင့္တိုင္းမွာ ပ်က္စီးသြားေစတာမ်ဳိးပါ။ ေနာက္ျပီးေတာ့ အက်င့္ပ်က္ျခစား မႈေျကာင့္ စီးပြါးေရးသက္သက္ ကိုသာ ထိခိုက္ေစတာ မဟုတ္ပါဘူး။ လူမႈ ေရးေရာ အသိစိတ္ဓါတ္ ပိုင္းကိုပါ ထိခိုက္ပ်က္စီး ေစတာပါ။ အက်င့္ပ်က္ ျခစားမႈကေန အဆိုးျမင္ ဝါဒနဲ႔ အထင္မျကီးတဲ့ စိတ္ကို ပြါးမ်ား လာေစပါတယ္။ ---စသည္ျဖင့္ ေရးထားပါတယ္။ သူ႔ရဲ႔ အေကာက္အယူ အတိုင္း ဆိုရင္ေတာ့ က်ေနာ္တို႔ ဗမာေတြရဲ႔ လူ႔ေဘာင္ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းမွာ အက်င့္ပ်က္ ျခစား ေနတဲ့ အခြင့္ထူးခံေတြ အေတာ္မ်ားေနတဲ့ လကၡဏာပါဘဲ။ ဒီအထိ ေျပာလိုက္လို႔ က်ေနာ္တို႔ရဲ႔ အေျခအေန က ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ကုန္ေနျပီ လို႔ေတာ့ မထင္ ပါနဲ႔။ ေမွ်ာ္လင့္ ခ်က္ ေတြ အမ်ားျကီး ရိွေနေသးလို႔ ေျပာေနေရးေနတာ ျဖစ္ပါတယ္။

(၄)ဘယ္လိုလုပ္ျကမလဲ။
---ဒီေတာ့က်ေနာ္တို႔ အေနနဲ႔ ထက္မ်က္ေတာက္ေျပာင္တဲ့ ျကိုင့္ခိုင္အားေကာင္း တဲ့ ေခါင္းေဆာင္ေတြ အစုအစည္းေတြ ယႏၱယားေတြ ရခ်င္တယ္ ဆိုရင္၊ က်ေနာ္တို႔ကိုယ္ ၌ က ျပင္ဆင္ျကိုးစားျကရ ပါလိမၼယ္။

-- အဲဒါေတြေျကာင့္ က်ေနာ္တို႔ေတြအေနနဲ့ လက္ရိွအေျခအေနေတြကို မေျကနပ္ ႏိႈင္ ျကဘူး ပိုေကာင္းတဲ့ ပိုတိုးတက္တဲ့ အားရေျကနပ္စရာ ေကာင္းတဲ့ အေျခအေနကို လိုခ်င္တယ္ဆိုရင္ ေတာ့ အေပၚ ေအာက္ အလယ္ ရိွသမွ် ေနရာတိုင္းက လူတိုင္းဟာ ကိုယ္တိုင္မွာလဲ တာဝန္ရိွတယ္ လို ခံယူျကျပီး ျပဳျပင္ေျပာင္းလြဲ ျကရပါလိမၼယ္။ က်ေနာ္တို႔ရဲ႔ အနာဂါတ္ဟာ က်ေနာ္တို႔ ရဲ႔ လုပ္ကိုင္ ေဆာင္ရြက္ ဖန္တီးမႈေတြ အေပၚမွာ သာ တည္ပါတယ္။
ေကာင္း မြန္ေသာ အနာဂါတ္ ဝန္းက်င္ ကိုေမွ်ာ္လင့္လွ်က္

ဗလ