welcome

၈၈၈၈ ကို ဘယ္သူေတြ စခဲ့စခဲ့ ျပည္သူေတြရဲ့ စုေပါင္းပါ၀င္မွဳက အခရာက်သလို ဘယ္သူေတြေပးဆပ္ေပးဆပ္ အျဖဴအစိမ္းေလးေတြရဲ့ နီရဲတဲ့ေသြး ေတြ က အျမဲ သက္ေသ တည္ေနပါတယ္ ။

မ်ိဳးဆက္သစ္ မ်ားနွင့္ အန္တီ ေတြ ့ဆံု မွဳ တစိတ္တေဒသ

Tuesday, December 28, 2010


ဒီေန႕ ေဒၚစုနဲ႕ ေက်ာင္းသားလူငယ္ စာရင္းအရေတာ့ ၁၈၅ေယာက္တက္ေပမယ့္ စာရင္းမပါတာနဲ႕ေပါင္းရင္ ၂၀၀ေက်ာ္ေဒၚစုနဲ႕ေတြ႕ဆံုေဆြးေနြးခဲ့ပါတယ္။ ဦးတင္ဦး၊ ဦး၀င္တင္တို႕လဲအဲ့ဒီေဆြးေႏြးပြဲကိုတက္ေရာက္ခဲ့ပါတယ္။ အဲ့ဒီေဆြးေႏြးပြဲမွာလူငယ္ေတြအေနနဲ႕ကေတာ့ ကေလးေတြပညာေရး၊က်မ္းမာေရး ခ်ိဳ႕တဲ့ေနၾကပံုေတြ
လူငယ္ေတြႏိုင္ငံေရးမွာအားနည္းၾကပံုေတြ ဟိုတေလာကမွလြတ္လာတဲ့ ကိုဟန္၀င္းေအာင္တို႕ ကိုလြင္ကိုလတ္တို႕လဲေဆြးေႏြးခဲ့ၾကပါတယ္။ G W ကလူငယ္တစ္ေယာက္ လဲတက္ေရာက္ပါတယ္။
အပိတ္မွာအန္တီေျပာသြားတာကေတာ့ အဓိကေတာ့ ဆက္သြယ္ေရးကအေရးၾကိးဆံုးပါပဲလို႕ေျပာသြားပါတယ္။ အားလံုးကလိုအပ္ေနတာေတြရိွတယ္။ျဖည့္စည္းေပးႏိုင္တာေတြရိွတယ္။
အဲ့ဒါေၾကာင့္အျပန္မွာ ဆက္သြယ္ရမယ့္လိပ္စာေတြနဲ႕ဖုန္းနံပတ္ေတြကို ေရးခိုင္းပါတယ္။ ေန႕ခင္းထမင္းစားနားခ်ိန္မွာေတာ့ ေဒၚစုလဲလူငယ္ေတြနဲ႕လက္ရည္တျပင္တည္းထမင္းစားခဲ့ပါတယ္။
ညေနပိုင္းမွာေတာ့ ဦးဥာဏ္၀င္းမွာ ဒီေန႕ေဆြးေႏြးပြဲအေၾကာင္းကို သတင္းစားရွင္းင္းပြဲျပဳလုပ္သြားပါတယ္။


သမီးငယ္တို ့ရဲ့ ေက်ာင္းသားအားကစားပြဲေတာ္

Monday, December 27, 2010

စီတန္းလမ္းေလွ်ာက္ ခ်ီတက္ဆႏၵျပ

Wednesday, December 22, 2010

စီတန္းလမ္းေလွ်ာက္ ခ်ီတက္ဆႏၵျပ
ဂါမဏိ


ႏိုင္ငံေရးခ်ီတက္ပြဲ၊ ဆႏၵျပခ်ီတက္ပြဲ ... စတာေတြဟာ ဒီကေန႔ေခတ္မွာ ကိုယ့္ဆႏၵက်င့္သံုးဖို႔၊ ကိုယ့္အသံ သူ မ်ား ၾကားေစဖို႔ နည္းလမ္းတခုျဖစ္ေနၿပီး အေျပာင္းအလဲျဖစ္ဖို႔ ဖိအားလည္းျဖစ္ပါတယ္။

အဂၤလန္ႏိုင္ငံမွာ ပထမဆံုး ေအာင္ျမင္တဲ့ ႏိုင္ငံေရးခ်ီတက္ပြဲကို ၁၈၃၄ ခုမွာ လုပ္ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီတုန္းက လုပ္ခ လစာေလွ်ာ့မႈဆန္႔က်င္ေရးအသင္း တည္ေထာင္မႈေၾကာင့္ စိုက္ပ်ဳိးေရးအလုပ္သမား (၆) ေယာက္ကို သံေျခ က်င္းခတ္ၿပီး ၾသစေၾတးလ် ပို႔ခဲ့လို႔ ဆႏၵျပခ်ီတက္ၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ၾသစေၾတးလ် ပို႔တာဟာ တကၽြန္းပို႔တဲ့ အဓိပၸာယ္ျဖစ္ၿပီး အသက္ရွင္လ်က္နဲ႔ ဘဝဆံုးရတဲ့ ျပစ္ဒဏ္ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေသာင္းနဲ႔ခ်ီ တဲ့ အလုပ္သမားေတြက ပါလီမန္ကို ခ်ီတက္ဆႏၵျပၿပီး ဒီအာဇာနည္ (၆) ေယာက္ ၿဗိတိန္ႏိုင္ငံ ျပန္လာခြင့္ေပး ဖို႔ ပန္ၾကားလႊာကို လူ (၈) သိန္း လက္မွတ္ထိုး တင္သြင္းခဲ့ပါတယ္။ ပါလီမန္က အေလွ်ာ့ေပးလိုက္ၿပီး လူ (၆) ေယာက္ကို အိမ္ျပန္လာခြင့္ေပးခဲ့ရပါတယ္။

အဲဒီကစလို႔ ေနာက္ႏွစ္ (၁၅၀) အတြင္း ကမၻာေပၚမွာ ႏိုင္ငံေရးအေျပာင္းအလဲျဖစ္ဖို႔ ႀကိဳးပမ္းသူေတြ၊ မတရားမႈ ေျပေပ်ာက္ေစခ်င္သူေတြအတြက္ ႏိုင္ငံေရးခ်ီတက္ပြဲဟာ အေရးပါတဲ့လက္နက္ကရိယာတခု ျဖစ္လာခဲ့ပါတယ္။
ခ်ီတက္ပြဲတိုင္း အလုပ္ျဖစ္တာေတာ့မဟုတ္ပါဘူး။ ၁၈၈၆ က အေမရိကန္ျပည္ ရွီကာဂိုၿမိဳ႕ ေဟးမားကက္ ရင္ ျပင္မွာ အလုပ္သမားေတြ အၾကမ္းဖက္ခံရၿပီး က်ဆံုးခဲ့ၾကလို႔ ေနာင္မွာ ေမေဒးေန႔ (ကမၻာ့အလုပ္သမားေန႔) အ ျဖစ္ သတ္မွတ္ခဲ့ရပါတယ္။ ၁၉၀၅ ခု ႐ုရွားႏိုင္ငံ၊ စိန္႔ပီတာစဘတ္ၿမိဳ႕က ဇာဘုရင္ရဲ႕ ေဆာင္းရာသီနန္းေတာ္ကို ခ်ီတက္ဆႏၵျပတာလည္း အၾကမ္းဖက္ေသြးေခ်ာင္းစီးအသတ္ခံရမႈနဲ႔ အဆံုးသတ္ခဲ့ပါတယ္။ ဗမာျပည္မွာလည္း ၂၀၀၇ စက္တင္ဘာလ သံဃာေတာ္ေတြရဲ႕ ခ်ီတက္ပြဲဟာ အၾကမ္းဖက္ခံရၿပီး ၿပိဳကြဲခဲ့ပါတယ္။

ဒါေပမယ့္ စုေဝးခ်ီတက္ပြဲေတြကေန ထူးျခားတဲ့ အေျပာင္းအလဲကို ဦးတည္သြားေစတဲ့ ဖိအား မၾကာခဏ ေပၚ ထြက္ေစခဲ့ပါတယ္။ ေအာင္ျမင္တဲ့ ခ်ီတက္ပြဲေတြကို ေလ့လာတဲ့အခါ တူညီခ်က္ေတြကို ေတြ႔ရပါတယ္။ အဲဒါ ေတြကေတာ့ အင္မတန္ ရွင္းလင္းတိက်တဲ့ ရည္မွန္းခ်က္ သီးသန္႔ရွိတာ၊ အပ်က္ဘက္ ေတာင္းဆိုမႈထက္ အ ျပဳဘက္ ေတာင္းဆိုမႈ (ဥပမာ - လြတ္လပ္ေရး၊ လူ႔အခြင့္အေရး၊ ထိုက္တန္တဲ့လုပ္ခရေရး) အေပၚ အေလးထား တာတို႔ ျဖစ္ပါတယ္။ (ေရကာတာစီမံကိန္း ဖ်က္သိမ္းေရးထက္ ပတ္ဝန္းက်င္ထိန္းသိမ္းေရးက ပိုထိေရာက္တာ) အေရးႀကီးဆံုးကေတာ့ ဆႏၵျပရတဲ့အေၾကာင္းတရားဟာ ဆႏၵျပခ်ီတက္သူေတြအေနနဲ႔ ေထာင္က်ခံရဲေလာက္ တဲ့ အေၾကာင္းတရားျဖစ္ရပါမယ္။

ေနာက္လိုအပ္ခ်က္ကေတာ့ အေသးစိတ္က်တဲ့ နည္းပရိယာယ္ အစီအစဥ္ဆြဲထားေရး ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီေနရာမွာ စံျပဳစရာက ၁၉၃၀ ခု အိႏၵိယႏိုင္ငံက ဆားခ်ီတက္ပြဲျဖစ္ပါတယ္။ ဒီခ်ီတက္ပြဲဟာ အိႏၵိယႏိုင္ငံထြက္ ဆားကို မ တန္တဆ အခြန္ေကာက္တာကို ကန္႔ကြက္ဖို႔ မဟတၱမဂႏီၵ ဦးစီးၿပီး ခ်ီတက္ဆႏၵျပတာျဖစ္ပါတယ္။ ဆားခြန္ ေၾကာင့္ အဂၤလန္က ဆားကို ဝယ္စားရတာ ေစ်းသက္သာေစခဲ့ပါတယ္။ တနည္းအားျဖင့္ ကိုလိုနီအရွင္သခင္ ၿဗိတိန္က ကၽြန္ႏိုင္ငံ အိႏၵိယကို ေႏွာင္ႀကိဳးတည္းထားတာျဖစ္ပါတယ္။
ဒီဆားခြန္ကို ဘယ္လိုကန္႔ကြက္ရမယ္ဆိုတာကို ဂႏီၵက လေပါင္းမ်ားစြာ စဥ္းစားစီစဥ္ခဲ့ပါတယ္။ သူဟာ သူ႔သီး သန္႔ေဂဟာရွိရာ အာမက္ဒဘတ္ဒ္ကေန ဒင္ဒီပင္လယ္ကမ္းေျခကို ခ်ီတက္ၿပီး ပင္လယ္ကမ္းစပ္မွာ ဆားခ်က္ ဖို႔ ဆံုးျဖတ္ခဲ့ပါတယ္။ တရက္ကို (၁၀) မိုင္ႏႈန္းနဲ႔ (၂၄) ရက္ လမ္းေလွ်ာက္ဖို႔ စီစဥ္ၿပီး လမ္းေၾကာင္းကို ဟိႏၵဴရြာ ေတြေရာ မူဆလင္ရြာေတြကုိပါ ျဖတ္သြားမယ့္လမ္း ေရြးခဲ့ပါတယ္။ ဒီနည္းနဲ႔ အိႏၵိယႏုိင္ငံရဲ႕ ညီၫြတ္ေရးကို တည္ေဆာက္ျပသႏိုင္မွာျဖစ္သလို ႏိုင္ငံတကာမီဒီယာေတြရဲ႕စိတ္ဝင္စားမႈကိုလည္း ဆြဲယူအရွိန္ျမႇင့္သြားႏိုင္ဖို႔ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒါေပမယ့္ ဂႏီၵဟာ ခ်ီတက္ပြဲမွာ လူတိုင္းပါခြင့္ ဖြင့္မေပးပါဘူး။ ၿဗိတိသွ်အာဏာပိုင္ေတြဟာ ခ်ီတက္ပြဲရပ္သြား ေအာင္ အၾကမ္းဖက္ႏိုင္တယ္လို႔ ဂႏၵီက ေမွ်ာ္လင့္တြက္ဆထားၿပီး အမာခံ (၇၀) ေက်ာ္ကိုပဲ အၾကမ္းမဖက္ေရး အေျခခံမူအေၾကာင္း သင္တန္းေပးၿပီး သူနဲ႔အတူ လိုက္ပါခ်ီတက္ခြင့္ေပးခဲ့ပါတယ္။ လမ္းခရီးတေလွ်ာက္ သိန္း နဲ႔ခ်ီတဲ့ လူထုေတြက ထြက္ႀကိဳဆိုအားေပးၾကေပမယ့္ ခရီးစဥ္အစအဆံုးကိုေတာ့ ဒီလူ လက္တဆုပ္စာပဲ ခ်ီ တက္ခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။ ဘာအၾကမ္းဖက္မႈမွ မၾကံဳခဲ့ေပမယ့္ ခ်ီတက္ပြဲရဲ႕ သီးသန္႔ရည္မွန္းခ်က္ျဖစ္တဲ့ ဆားခြန္ ဖ်က္သိမ္းေရးလည္း မျဖစ္ေျမာက္ခဲ့ပါဘူး။

ဒါေပမယ့္ ဆားခြန္ထက္ ပိုအေရးပါတဲ့ဟာ ျဖစ္ေျမာက္ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒါကေတာ့ ခုိင္မာညီၫြတ္တဲ့ လြတ္လပ္ ေရးလႈပ္ရွားမႈကို အုတ္ျမစ္ခ်ေပးလိုက္တာျဖစ္ၿပီး ၿဗိတိသွ်အင္ပါယာသရဖူႀကီးထဲက အေတာက္ပဆံုးနဲ႔ အႀကီး ဆံုးရတနာျဖစ္တဲ့ အိႏၵိယႏိုင္ငံႀကီးဟာ ကိုယ့္ဖာသာကုိယ္ ရပ္တည္ႏုိင္ အုပ္ခ်ဳပ္စီမံႏုိင္တဲ့ ႏိုင္ငံျဖစ္တယ္ဆိုတာ ၿဗိတိသွ်ေတြ စျမင္သြားေစခဲ့ပါတယ္။

ေနာက္ထပ္ (၂၅) ႏွစ္အၾကာမွာေတာ့ အေမရိကန္ႏိုင္ငံေတာင္ပိုင္းသား ကပၸလီလူငယ္ ဓမၼဆရာတေယာက္ ဟာ ဂႏီၵ႔နည္းနာေတြကို ေလ့လာၿပီး “ျပည္သူ႔အခြင့္အေရး” ေတြရဖို႔ အဓိကနည္းဗ်ဴဟာအျဖစ္ ခ်ီတက္ဆႏၵျပပြဲ နည္းကို အသံုးခ်ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက အေမရိကန္ေတာင္ပိုင္းမွာ လူမ်ဳိးခြဲျခားေရးေၾကာင့္ အခြင့္အေရး မဲ့ေနခဲ့တာ ႏွစ္ (၈၀) ေက်ာ္ ၾကာခဲ့ၿပီျဖစ္လို႔ ၁၉၆၃ ေႏြရာသီမွာ မာတင္လူသာကင္းနဲ႔ တျခားေသာ ျပည္သူ႔အ ခြင့္အေရးလႈပ္ရွားမႈ ေခါင္းေဆာင္ေတြဟာ ဝါရွင္တန္သို႔ ခ်ီတက္ပြဲႀကီး ဆင္ႏႊဲၿပီး ေတာင္ပိုင္းသား လူမည္းေတြ ရဲ႕ အေျခခံဥပေဒပါ အခြင့္အေရးေတြ အာမခံမယ့္ ဥပေဒျပဳေပးဖို႔ သမၼတ ဂၽြန္ကင္ေနဒီကို ဖိအားေပးႏိုင္ခဲ့ပါ တယ္။
ကေနဒီအစိုးရက အၾကမ္းဖက္မႈေတြျဖစ္လာမွာကို စိုးရိမ္ခဲ့ေပမယ့္ ခ်ီတက္ပြဲဟာ ဘာျပႆနာမွမရွိဘဲ ေအာင္ ျမင္ခဲ့ပါတယ္။ မာတင္လူသာကင္းရဲ႕ နာမည္ေက်ာ္ “က်ေနာ္ အိပ္မက္တခု မက္ခဲ့တယ္” မိန္႔ခြန္းနဲ႔ တြဲသြားလို႔ ဒီခ်ီတက္ပြဲႀကီးဟာ အေမရိကန္သမိုင္းမွာ ရာဇဝင္တြင္သြားခဲ့ပါတယ္။

အဲဒီကစလို႔ အေမရိကန္ႏိုင္ငံမွာ ၁၉၆၀ ခုႏွစ္မ်ားအတြင္း ခ်ီတက္ပြဲေတြကို ႏိုင္ငံေရးဆႏၵျပမႈနဲ႔ ေတာက္ ေလွ်ာက္တြဲမိေစခဲ့ပါတယ္။ မၾကာခင္ မာတင္လူသာကင္းဟာ အယ္လာဘားမားျပည္နယ္ထဲမွာ ဆယ္လ္မာ ကေန ျပည္နယ္ၿမိဳ႕ေတာ္ ေမာင္ဂိုမာရီကို ခ်ီတက္ခဲ့ပါတယ္။ ေဒသခံအာဏာပိုင္ေတြက ခ်ီတက္သူေတြအေပၚ အၾကမ္းဖက္လို႔ ႏိုင္ငံတကာမွာ ပြက္ေလာ႐ိုက္ခဲ့ၿပီး ဝါရွင္တန္ၿမိဳ႕ေတာ္ လႊတ္ေတာ္ထဲမွာ ျပည္သူ႔အခြင့္အေရး ဥပေဒ အျမန္အတည္ျပဳဖို႔ တြန္းအားျဖစ္သြားခဲ့ပါတယ္။

၁၉၆၀ နဲ႔ ၇၀ ခုႏွစ္မ်ားအတြင္း ဗီယက္နမ္စစ္ဆန္႔က်င္ေရးခ်ီတက္ပြဲေတြလည္း ေတာက္ေလွ်ာက္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ တခါတရံ အၾကမ္းဖက္မႈေတြ ရွိခဲ့ပါတယ္။ ၁၉၆၈ ခု ရွီကာဂိုၿမိဳ႕ ဒီမိုကရက္တစ္ပါတီညီလာခံကို ကန္႔ကြက္ ခ်ီ တက္ရာက အၾကမ္းဖက္တာ၊ အိုဟိုင္းယိုးျပည္နယ္က ကင့္ျပည္နယ္တကၠသိုလ္မွာ ၁၉၇၀ တုန္းက အေမရိ ကန္ေက်ာင္းသားေတြကို စစ္တပ္က ပစ္သတ္တာတို႔ ျဖစ္ပါတယ္။ ခ်ီတက္ပြဲအမ်ားစုကေတာ့ လူ သိန္းနဲ႔ခ်ီပါ ဝင္ၿပီး အမႈအခင္းမျဖစ္ဘဲ ၿပီးေျမာက္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ဒီခ်ီတက္ပြဲေတြရဲ႕ အဓိကရည္ရြယ္ခ်က္ကေတာ့ အေမရိ ကန္ႏိုင္ငံေရးသမားေတြကို ဗီယက္နမ္စစ္ရဲ႕ အႀကီးအက်ယ္ လူႀကိဳက္နည္းမႈအေၾကာင္း သတိေပးဖို႔ပဲ ျဖစ္ခဲ့ပါ တယ္။
၁၉၆၀ ခုႏွစ္မ်ားအတြင္း ကမၻာအႏွံ႔မွာ ႏိုင္ငံေရးခ်ီတက္ပြဲေတြ အမ်ားႀကီး ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ၁၉၆၈ ခု ေမလမွာ ျပင္ သစ္ေက်ာင္းသားေတြ ပါရီၿမိဳ႕တြင္း ခ်ီတက္တာကို ဒီေဂါအစိုးရက မတန္တဆ အင္အားသံုး အၾကမ္းဖက္ခဲ့ပါ တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ျပင္သစ္တျပည္လံုးက ဒီေဂါကို ဆန္႔က်င္လာၿပီး အစိုးရျပဳတ္က်ခဲ့ရပါတယ္။

အခုတေလာ သတင္းေတြထဲမွာ ၿဗိတိန္ႏိုင္ငံ လန္ဒန္ၿမိဳ႕က တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားေတြ ေက်ာင္းလခတိုးတာ ကို ကန္႔ကြက္ဆႏၵျပၿပီး ခ်ီတက္ေနတဲ့သတင္းေတြ ေတာက္ေလွ်ာက္ပါေနပါတယ္။ လန္ဒန္တကၠသိုလ္၊ လန္ ဒန္စီးပြားေရးတကၠသိုလ္ေက်ာင္း၊ ဘုရင့္ေကာလိပ္ ... စသျဖင့္ တကၠသိုလ္ေပါင္းစံုက ေက်ာင္းသားေတြဟာ “ကြန္ဆာေဗးတစ္ပါတီ ခ်ီးထုပ္ေတြ၊ ငါတို႔လာၿပီေဟ့” လို႔ ေရးထားတဲ့ ဆိုင္းဘုတ္ေတြ ကိုင္ၿပီး ခ်ီတက္ၾကပါ တယ္။

ခ်ီတက္ဆႏၵျပပြဲေၾကာင့္ ကားအသြားအလာေတြ ျပတ္ေတာက္ရပ္ဆိုင္းတာ ျဖစ္ကုန္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ က်န္ တဲ့ ပတ္ဝန္းက်င္ေလာကႀကီးကေတာ့ အသြားအလာ အလုပ္အကိုင္ မပ်က္ပါဘူး။ ေက်ာင္းသားေတြနဲ႔ ရြယ္တူ ေလာက္ရွိမယ့္ လူငယ္တေယာက္ကေတာ့ ေစ်းႀကီးတဲ့ အားကစား႐ံုတခုအတြက္ အဖြဲ႔ဝင္ဖို႔ ေၾကာ္ျငာစာရြက္ ေတြ ေဝေနပါတယ္။ အသားညႇပ္ေပါင္မုန္႔ဆိုင္မွာလည္း ေန႔လယ္ေန႔ခင္း ခါတိုင္းလိုပဲ တန္းစီေနၾကပါတယ္။
ညေနေစာင္းမွာေတာ့ ခ်ီတက္ဆႏၵျပသူေတြကို အစိုးရ႐ံုးေတြရွိရာ ဝႈိက္ေဟာလမ္းေပၚမွာ ရဲေတြက ပိတ္ဝိုင္း ထားလိုက္ပါတယ္။ ကြန္ဆာေဗးတစ္ၫြန္႔ေပါင္းအစိုးရရဲ႕ ေက်ာင္းလခ ႏွစ္ဆတိုးေရးေပၚလစီကေတာ့ အရာမ ယြင္းရွိေနဆဲျဖစ္ပါတယ္။ ေက်ာင္းလခတိုးတာကို ကန္႔ကြက္ဆႏၵျပတာ ႏွစ္လအတြင္း အႀကိမ္ႀကိမ္ ဆႏၵျပခဲ့ ၾကေပမယ့္ ဘာမွမထိေရာက္ခဲ့ပါဘူး။ ၿဗိတိန္အိမ္ေရွ႕မင္းသားရဲ႕ ကားကို မီး႐ႈိ႕တာ အပါအဝင္ အၾကမ္းဖက္မႈ ေတြလည္း အနည္းအက်ဥ္း ရွိခဲ့ပါတယ္။

ဒီကေန႔ အေနာက္ႏုိင္ငံေတြမွာ ဆႏၵျပခ်ီတက္ပြဲဆိုတာ ေခတ္ေဟာင္းကအလုပ္ ျဖစ္သြားပံုရပါတယ္။ သီးသန္႔ အေျပာင္းအလဲတခုျဖစ္ေစမယ့္ နည္းနာမဟုတ္ေတာ့ပါဘူး။ စစ္မွန္တဲ့ ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံမွာ အေျပာင္းအလဲျဖစ္ ေရးအတြက္ မဲပံုးနဲ႔ မီဒီယာက အဓိကနည္းနာေတြ ျဖစ္သြားပါၿပီ။ ဒါေၾကာင့္ အေျပာင္းအလဲျဖစ္ေစခ်င္လို႔ လမ္း ေပၚထြက္ေအာ္သူေတြဟာ ဒီထက္ပိုစြန္႔စားဖို႔ စိတ္မပါၾကပါ။

လြတ္လပ္တဲ့ ႏိုင္ငံေတြမွာ စီတန္းလမ္းေလွ်ာက္ျခင္းဆိုတာ အခြင့္အေရးတခု ျဖစ္ပါတယ္။ ႏိုင္ငံေရးေခါင္း ေဆာင္ ေတြက လိုက္ေလ်ာခြင့္ျပဳထားၿပီး မစိုးရိမ္ၾကပါဘူး။ ၂၀၀၃ ေဖေဖာ္ဝါရီလမွာ အီရတ္စစ္ပြဲဆန္႔က်င္ေရး အတြက္ လူတသန္းခြဲ လန္ဒန္ၿမိဳ႕ထဲ ခ်ီတက္ဆႏၵျပခဲ့တာ ဘာမွအေျပာင္းအလဲျဖစ္မသြားခဲ့ပါဘူး။ အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စုမွာလည္း မာတင္လူသာကင္းရဲ႕ ဝါရွင္တန္ခ်ီတက္ပြဲပံုစံမ်ဳိး လူတသန္းခ်ီတက္ပြဲ (၁၉၉၅)၊ အမ်ဳိး သမီးတသန္း ခ်ီတက္ပြဲ (၁၉၉၇) ေတြ လုပ္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ခ်ီတက္ဆႏၵျပသူေတြဟာ တီဗီြသတင္းမွာ ပါဖို႔ထက္ ပိုၿပီးစိတ္မထက္သန္ၾကပါဘူး။

ဆႏၵျပခ်ီတက္ပြဲကို အသံုးဝင္တဲ့ ႏိုင္ငံေရးနည္းနာတခု ျပန္ျဖစ္ေစဖို႔ဆိုရင္ လမ္းေလွ်ာက္တာထက္ပိုၿပီး စြန္႔စား ဖို႔ လိုပါလိမ့္မယ္။ စီတန္းလမ္းေလွ်ာက္မႈရဲ႕ ေနာက္တဆင့္က အာဏာဖီဆန္ေရး ျဖစ္ရပါလိမ့္မယ္။ ဗမာျပည္ လို အာဏာရွင္တိုင္းျပည္ေတြမွာေတာ့ စီတန္းလမ္းေလွ်ာက္မႈကိုယ္တိုင္က အာဏာဖီဆန္တာ ျဖစ္ေနၿပီဆို တာ သတိျပဳရပါမယ္။ ဒါေၾကာင့္ အာဏာဖီဆန္ေရးရဲ႕ အက်ဳိးဆက္အျဖစ္ ေထာင္နန္းစံေရး အလားအလာကို ထည့္သြင္းစဥ္းစားထားမွ ႏိုင္ငံေရးအေျပာင္းအလဲအတြက္ ခ်ီတက္ဆႏၵျပပြဲရဲ႕ ဖိအားရလာမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

၀ီကီလိခ္ဆိုတာ မိတ္ေဆြပါ..(လူထု စိန္၀င္း)

Sunday, December 19, 2010

အခုတေလာ ကမၻာ့ႏိုင္ငံအေတာ္မ်ားမ်ားက အစိုးရေတြနဲ႔ မီဒီယာေလာကႀကီးတစ္ခုလံုး ရင္တမမနဲ႔ ေစာင့္ၾကည့္ေနၾကရတဲ့ျဖစ္ရပ္ႀကီးတစ္ခု ေပၚထြက္လာခဲ့တယ္။ အေမရိကန္အစိုးရရဲ႕ လွ်ိဳ႕၀ွက္စာရြက္စာတမ္းေတြကို ‘၀ီကီလိခ္’ ဆိုတဲ့ အြန္လိုင္းမီဒီယာတစ္ခုက ဖြင့္ခ်ေဖာ္ထုတ္ေနတဲ့ကိစၥျဖစ္တယ္။



ရမ္းတုတ္ေတြလည္းပါလိမ့္မယ္

အခုေလာေလာဆယ္ ေဖာ္ထုတ္ထားတာေတြထဲမွာ ႏိုင္ငံျခားတိုင္းျပည္တခ်ဳိ႕မွာရွိတဲ့ အေမရိကန္သံ႐ံုးေတြက သူတို႔ႏိုင္ငံအစိုးရဆီကို လွ်ိဳ႕၀ွက္ေပးပို႔တဲ့စာေတြျဖစ္တယ္။ သံ႐ံုးေတြက သူတို႔ေရာက္ရွိေနတဲ့ ႏိုင္ငံနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ အေၾကာင္းအရာေတြကို လွ်ိဳ႕၀ွက္တင္ျပထားတာမ်ဳိးေတြ ျဖစ္တဲ့အတြက္ ႏိုင္ငံတိုင္းလိုလိုက သူတို႔အေၾကာင္း ဘာေတြမ်ားေရးထားမလဲဆိုတာကို ေန႔စဥ္ရင္တထိတ္ထိတ္နဲ႔ ေစာင့္ၾကည့္ေနၾကရတယ္။ အျဖစ္မွန္ကို တင္ျပထားတာေတြပါရွိသလို အေမရိကန္သံအရာရွိေတြ ထင္ေၾကးနဲ႔ရမ္းတုတ္ထားတာေတြလည္း ပါေနပါလိမ့္မယ္။



အနာေပၚတုတ္က်ျဖစ္

မွားသည္ျဖစ္ေစ၊ မွန္သည္ျဖစ္ေစ ကမၻာတစ္လံုးကိုေတာ့ လႈပ္ခတ္သြားေစခဲ့တယ္။ တခ်ဳိ႕က လူမသိေအာင္ခိုးေၾကာင္ခိုး၀ွက္လုပ္ထားတာေတြကို လူသိရွင္ၾကားျဖစ္ေအာင္ေဖာ္ထုတ္လိုက္လို႔ အနာေပၚတုတ္က်ျဖစ္သြားၾကတယ္။ တခ်ဳိ႕ကေတာ့ မမွန္မကန္လုပ္ၾကံစြပ္စြဲပုတ္ခတ္ထားတာခံရလို႔ သက္ဆိုင္သူ အေမရိကန္သံအရာရွိေတြကို စိတ္ဆိုးၾကတယ္။ အေမရိကန္အစိုးရလည္း ခုတေလာ ေတာ္ေတာ္ကသိကေအာက္ျဖစ္ေနရတယ္။ ၀ီကီလိခ္ကိုဆက္ၿပီးေဖာ္ ထုတ္တာမလုပ္ဖို႔ ဖိအားအမ်ဳိးမ်ဳိးေပးၾကတယ္။ နည္းပညာစြမ္းသံုးၿပီး ပိတ္ပစ္ဖို႔လည္းႀကိဳးစားၾကတယ္။ ဒါေပမဲ့ ၀ီကီလိခ္တည္ေထာင္သူေတြကလည္း ကြန္ပ်ဴတာပညာရပ္မွာ ထူးခြၽန္တဲ့ပညာရွင္ေတြျဖစ္တဲ့အတြက္ တားဆီးပိတ္ပင္လို႔ မရႏိုင္ခဲ့ဘူး။



ေအာက္တန္းက်တဲ့နည္း

အဲဒီေတာ့ႏိုင္ငံေရး၊ စီးပြားေရးေလာကမွာလုပ္ေနက်အတိုင္း ပုဂၢိဳလ္ေရးသိကၡာက်ေအာင္ Character Assassination လို႔ေခၚတဲ့ ညစ္ပတ္ေအာက္တန္းက်တဲ့နည္းကိုသံုးၿပီး ၀ီကီလိခ္အဖြဲ႕ကိုဦးေဆာင္ဦးရြက္ျပဳေနသူကို လိင္မႈကိစၥနဲ႔တန္ျပန္စြပ္စြဲၿပီး ဖမ္း၀ရမ္းထုတ္ခဲ့တယ္။ ႏိုင္ငံတကာ ပုလိပ္အဖြဲ႕ (အင္တာပို)ကိုေတာင္သံုးၿပီး ႏိုင္ငံတကာဖမ္း၀ရမ္းထုတ္ခဲ့တယ္။

စြပ္စြဲခံရသူပုဂၢိဳလ္က အဂၤလန္ႏိုင္ငံမွာ ကိုယ္တိုင္သြားၿပီး အဖမ္းခံေတာ့လည္း အာမခံမေပးဘဲထားတယ္။ လူကိုဖမ္းထားၿပီး ၿခိမ္းေျခာက္အက်ပ္ကိုင္ဖို႔ ရည္ရြယ္ပံုရပါတယ္။ ၀ီကီလိခ္အဖြဲ႕ကေတာ့ သူတို႔လုပ္ရပ္ကို ရပ္မပစ္ဘဲ ဆက္လုပ္သြားမယ္လို႔ လူသိရွင္ၾကားထုတ္ေဖာ္ ေၾကညာထားတယ္။



မွန္၊ မမွန္သာအဓိက

၀ီကီလိခ္တည္ေထာင္သူဟာ ဘယ္လိုလူစားမ်ဳိးျဖစ္တယ္ဆိုတာက သိပ္ၿပီးအဓိကမက်ပါဘူး။ သူတို႔ ေဖာ္ထုတ္ခ်က္ေတြ ဘယ္ေလာက္အထိ မွန္ကန္မႈရွိသလဲဆိုတဲ့အခ်က္ကသာ အခရာက်ပါတယ္။ အခုထိ ဒီေဖာ္ထုတ္ခ်က္ေတြဟာ လံုး၀မမွန္ကန္ပါဘူးလို႔ အေမရိကန္အစိုးရက တရား၀င္ျငင္းဆိုတာမရွိပါဘူး။ ဒီေဖာ္ထုတ္ခ်က္ေတြဟာ ႏိုင္ငံတကာဆက္ဆံေရးထိခိုက္ပ်က္ျပားေစႏိုင္တယ္။

ႏိုင္ငံအခ်င္းခ်င္းအၾကားမွာ တင္းမာမႈေတြျဖစ္ေစႏိုင္တယ္။ ကမၻာႀကီးၿငိမ္းခ်မ္းသာယာမႈကို ထိခိုက္ေစႏိုင္တယ္စတဲ့အေၾကာင္းျပခ်က္ေတြနဲ႔ပဲ ကန္႔ကြက္႐ႈတ္ခ်ေနၾကတယ္။ ၀ီကီလိခ္ဆက္လက္မတည္ရွိႏိုင္ေအာင္ နည္းလမ္းမ်ဳိးစံုသံုးၿပီး လုပ္ေဆာင္ၾကမွာလည္း ေသခ်ာတယ္။



သေဘာထားလာေမးၾက

၀ီကီလိခ္ရဲ႕ ေဖာ္ထုတ္ဖြင့္ခ်ခ်က္ေတြကိုသတင္းစာတခ်ဳိ႕နဲ႔ အသံလႊင့္ဌာနတခ်ဳိ႕က တစ္ဆင့္ျပန္ၿပီးတင္ျပၾကတယ္။ သတင္းသမားဆိုတာ သတင္းေတြေဖာ္ထုတ္တာမွန္သမွ် သေဘာက်ရမွာပဲမဟုတ္ဘူးလား။

ျပည္သူလူထုသိသင့္သိထိုက္တဲ့ အရာမွန္သမွ်ရွာေဖြေဖာ္ထုတ္ေရးသားရမွာ သတင္းသမားရဲ႕ အေျခခံအက်ဆံုးတာ၀န္ျဖစ္ေလေတာ့ သတင္းေဖာ္ထုတ္ေျပာၾကားမႈမွန္သမွ် ၀မ္းသာအားရႀကိဳဆိုရမွာျဖစ္တယ္။



သိခြင့္ေမးခြင့္ရွိ

ဒီမိုကေရစီေခတ္မွာ ျပည္သူလူထုကလည္း သူတို႔ေရြးေကာက္တင္ေျမႇာက္ၿပီး သူတို႔ရဲ႕အခြန္အတုတ္ေတြထဲက လစာရိကၡာကိုရယူေနၾကတဲ့ အစိုးရေတြဘာလုပ္ေနၾကသလဲဆိုတာ သိခ်င္ၾကမွာပဲ။ သိခြင့္၊ ေမးျမန္းခြင့္လည္းရွိတယ္။ သတင္းသမားေတြက ျပည္သူလူထုသိခ်င္တာေတြကို သိေအာင္လုပ္ေပးရတဲ့ တာ၀န္ကိုယူထားသူမ်ားျဖစ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒီမိုကေရစီေခတ္မွာ သတင္းသမားတိုင္းလြတ္လပ္စြာေမးခြင့္၊ ေရးခြင့္ျပဳၾကရတယ္။ ႏိုင္ငံတိုင္းရဲ႕အေျခခံဥပေဒေတြမွာ ထည့္သြင္းျပ႒ာန္းေပးထားၾကရတယ္။



တိုင္းျပည္ကိုလိမ္ညာခဲ့ၾက

နာမည္ေက်ာ္၀ါးတားဂိတ္တို႔၊ အီရန္ဂိတ္တို႔ဆိုတာေတြဟာ သမၼတေတြကိုယ္တိုင္က တိုင္းျပည္ကိုလိမ္ညာၿပီး အာဏာအလြဲသံုးစားလုပ္ခဲ့ၾကတဲ့ကိစၥေတြျဖစ္တယ္။ သတင္းစာေတြက မရမကရွာေဖြေဖာ္ထုတ္လို႔ ေနာက္ဆံုးမွာ ဘူးေပၚသလိုေပၚၿပီး ၀ါးတားဂိတ္ကာယကံရွင္သမၼတနစ္ဆင္ေရာ၊ အီရန္ဂိတ္ဖန္တီးသူသမၼတေရဂန္ေရာ၊ ရာထူးကျဖဳတ္ခ်ခံရမယ့္အေရးက သီသီေလးလြတ္သြားခဲ့ၾကရတာျဖစ္တယ္။ ငါးဆယ္ခုႏွစ္မ်ားနဲ႔ ေျခာက္ဆယ္ခုနစ္မ်ားအတြင္းကဆိုရင္ စီအိုင္ေအတို႔ ေကဂ်ီဘီတို႔လိုေထာက္လွမ္းေရးအဖြဲ႕အစည္းႀကီးမ်ားဟာ လႊတ္ေတာ္ကမသိေအာင္ တိုင္းျပည္ကမသိေအာင္ ထင္ရာစိုင္းၿပီးလုပ္ခ်င္တာေတြလုပ္ခဲ့ၾကတာပဲ။ လူသတ္ခြင့္လိုင္စင္ရထားတဲ့အဖြဲ႕ေတြလို႔ေတာင္ ေျပာၾကရတယ္။



လူသတ္လိုင္စင္ရအဖြဲ႔

သမၼတကေနဒီလက္ထက္က နာမည္ေက်ာ္ ၀က္ပင္လယ္ေကြ႕ (Bay of Pigs)ဆိုတဲ့ က်ဴးဘားႏိုင္ငံကို က်ဴးေက်ာ္တိုက္ခိုက္မႈဆိုရင္ လႊတ္ေတာ္ကလံုးလံုးမသိဘဲ စီအိုင္ေအက စီစဥ္လုပ္ေဆာင္ခဲ့တာျဖစ္တယ္။ က်ဴးေက်ာ္တပ္ေတြအကုန္လံုး ေခ်မႈန္းခံရၿပီးမွလူေတြကသိခဲ့ၾကရတယ္။ အဲဒီေနာက္လည္း ကက္စထ႐ိုကိုသတ္ဖို႔ စီအိုင္ေအက အႀကိမ္ႀကိမ္ႀကိဳးစားၾကံစည္ခဲ့တယ္။ သမၼတကေနဒီ ကိုယ္တိုင္လုပ္ၾကံခံလိုက္ရေတာ့လည္း အစစ္အမွန္အျဖစ္မွန္ကို ဘယ္သူမွမသိခဲ့ရဘူး။ ၀ါရင္းေကာ္မရွင္ဆိုတဲ့စံုစမ္းေရးအဖြဲ႕ရဲ႕ အစီရင္ခံစာအမ်ားအျပားကိုလည္း ႏိုင္ငံေတာ္လံုျခံဳေရးအေၾကာင္းျပခ်က္နဲ႔ မထုတ္ျပန္ဘဲ လွ်ိဳ႕၀ွက္ထားခဲ့ၾကတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒီေန႔အထိကေနဒီ လုပ္ၾကံမႈရဲ႕ တရားခံအစစ္ဘယ္သူလဲဆိုတာကို ကမၻာက မသိႏိုင္ခဲ့ၾကပါဘူး။



ေထာပနာျပဳ

အင္တာနက္ေခတ္ထဲမွာေတာင္ ပါးစပ္ကပြင့္လင္းမႈ၊ ထင္သာျမင္သာရွိမႈဆိုတဲ့စကားေတြ အျမႇဳပ္တစီစီထြက္ေအာင္ေျပာေနေပမယ့္ . . . ႐ိုး႐ိုးသာမန္တိုင္းသူျပည္သားမ်ားအတြက္ေတာ့ ၀ီကီလိခ္ဟာ မိတ္ေဆြပါ။ ခုေခတ္မွာ အေျပာမ်ားတဲ့ ‘လူထုသတင္းသမား’ (Citizen Journalist) လို႔ေျပာရင္လည္းရတယ္လို႔ပဲ ေထာပနာျပဳလိုက္ပါတယ္။

ယေန ့ထုတ္ ေ၀သည့္ News – Eleven အပတ္စဥ္ ထုတ္ သတင္းစာ မွ ကူးယူေဖာ္ျပသည္/

လူထု စိန္၀င္း
December 20, 2010
by Aco Lyte on Monday,

ကိုေအးႀကည္အတြက္ ၀မ္းနည္းေႀကာင္း

Sunday, December 12, 2010






နိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေဟာင္း ကိုေအးႀကည္ ၏ မဆုတ္မရံြ ့ ရပ္တည္ခဲ့ေသာ ျပည္သူ ့အတြက္ရပ္တည္ခ်က္အား
ထာ၀ရ ေလးစားသြားမည္ျဖစ္သည္ ။ ပန္းတိုင္မေရာက္ခင္ ကြယ္လြန္သြားသည့္အတြက္ ရဲေဘာ္မ်ားနွင့္ထပ္တူ
မိသားစုနွင့္ထပ္တူ နွေမ်ာ ရ ေႀကကြဲရပါသည္။အထူးသျဖင့္ စစ္အုပ္စု မတရားဖမ္းဆီးထားသျဖင့္ မေသဆံူးသင့္
ပဲေသဆံုးခဲ့ရသည္ ကိုေအးႀကည္ ကဲ့သို ့ နိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ားထပ္မံမႀကံဳေတြ ့ရေစရန္ နိုင္ငံေရးအက်ဥ္းက်
အားလံုးအျမန္ဆံုးလႊတ္ေျမာက္နိုင္ႀကပါေစ
ေမအိခင္(လယ္ေ၀း)

စစ္အုပ္စု မွမတရားသတ္ျဖတ္ ခဲ့သည့္ကရင့္ ျငိမ္းခ်မ္းေရးေကာင္စီ

Saturday, December 11, 2010


ေ၀ဒနာရွင္မ်ားမွာ ဂ်ိဳမပါ

Wednesday, December 1, 2010

ေ၀ဒနာရွင္မ်ားမွာဂ်ိဳမပါ ေဆာင္းပါး က ေထာင္ထဲ က အလွပေဂး ေလး ေတြ နဲ ့ ေတြ ့ဆံုခဲ့ရမွဳ ကို ျမန္မာအမ်ိဳးေကာင္းသားေတြအားလံုး သတိထားနိုင္ဖို ့ျပန္လည္တင္ျပတာပါ။ ေမအိခင္(လယ္ေ၀း)

ကမၻာ့အနံ ့အျပားမွာ AIDS ေရာဂါကို ကာကြယ္တားဆီးတိုက္ဖ်က္ေနတဲ့ AIDS ေရာဂါမျဖစ္ေရး
ဦးစားေပးေခတ္ႀကီးမွာ ပညာေပးေတြ ေရာဂါသည္အတြက္ ေစာင့္ေရွာက္္ မွဳစြမ္းနိုင္သေလာက္
ကုသေနရမွဳအစုစုကိုေဆးပညာရွင္ေတြေရာ ေစတနာရွင္ အေျမာက္အမ်ားကပါ ႀကိဳးစာလုပ္
ေဆာင္ေနႀကပင္ျငားေသာ္လည္း က်မတို ့ျမန္မာျပည္ရဲ့ AIDS ေရာဂါသည္ အေျမာက္အမ်ား
တိုးပြါးေနရတဲ့အဓိကအေႀကာင္းတရားကိုက်မတစိတ္တေဒသေျပာျပခ်င္ပါတယ္။

အလွပေဂးေတြကိုခနေငးျပီးဆႏၵအလိုဖက္ရပ္လိုက္ရံုနဲ ့အမ်ိဳးသားေတြရဲ့ဘ၀လူျဖစ္ရွံဳးရမယ္
ဆိုတာကိုသာယာ၀တီေထာင္ထဲမွာေရာဂါသည္မ်ားနဲ ့ထင္ထင္ရွားရွားျမင္ေတြ ့ခဲ့ရပံုက ဒီလိုပါ
၁၉၉၉ အတြင္းမွာျမန္မာျပည္ရဲ့ဟိုတယ္ႀကီးတစ္ခုအတြင္းမွာျပည့္တန္ဆာေတြအစုလိုက္ အျပံဳ
လိုက္မိတဲ့သတင္းႀကားဖူးႀကမွာပါ ျမန္မာအမ်ိဳးသမီးေလးေတြရဲ့ဘ၀ စနစ္ဆိုးေအာက္က
အေမွာင္ညေတြမွာအေသြးအသားေတြလည္းေႀကမြခဲ့ႀကရတဲ့အျပင္ ေထာင္နန္း ပါစံႀကရတဲ့
အျဖစ္ကရင္နင့္စရာေကာင္းလွပါတယ္။

ပိုျပီးလူသိမ်ားခဲ့ရတာကေတာ့ အဲဒီ့ျပည့္တန္ဆာေတြရဲ့ေဂါင္း ဦးတင္ႏြယ္ ကိစၥ ပါပဲ။သူပိုင္ဆိုင္
တဲ့ အလုပ္ခန္းလို ့ေခၚတဲ့ ေဟာ္တယ္မွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ခင္ညြန္ ့နဲ ့သူ လက္ဆြဲနဳတ္ဆက္ေနတဲ့
ဓါတ္ပံုႀကီးႀကီးမားမားကိုခ်ိတ္ထားျပီး ေခါင္းလုပ္စားေနေလေတာ့ ေကာင္မေလးေတြ ဆီကို
တစ္ညတညခဏလာတဲ့ ဘဘေထာက္တို ့ ကိုကို ေထာက္တို ့ခမ်ာအမ်က္ထြက္ပါေလေရာ။

ေခတ္ကိုကအလွဴေငြသိန္းရာခ်ီေပးျပိးရင္ဘယ္သူမဆိုဗိုလ္ခ်ဳပ္နဲ ့ဓါတ္ပံုတြဲရိုက္လို ့ ရတဲ့
ေခတ္ေပကိုး။ တင္ႏြယ္တို ့ေကာင္းေကာင္း အသံုးခ်ေတာ့တာေပါ့ ေထာက္လွန္းေရး ေတြ
ကလည္း ဘာရမလဲ သူတို ့ဘိုးေတာ္ ခင္ညြန္ ့ ဂုဏ္သိကၵါ ထိခိုက္ေလေတာ့စနစ္တက်စီစဥ္ျပီး
၀ိုင္းဖမ္းလိုက္တာ ေဂါင္း တင္ႏြယ္က ေထာင္ဒဏ္နွစ္အစိတ္(၂၅နွစ္)ျပည့္တန္ဆာ၁၈ေယာက္
ကေတာ့ ေထာင္ ၃ နွစ္စီက်သြားပါတယ္ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္အသက္မျပည့္တာေႀကာင့္
ခေလးေတြထားတဲ့ (ငွက္ေအာ္စန္း)ေထာင္ကိုေရာက္သြားပါတယ္။ ေဂါင္းတင္ႏြယ္နဲ ့က်န္ ၁၇
ေယာက္ကေတာ့ အင္းစိန္ေထာင္မွတဆင့္ သာယာ၀တီေထာင္ကိုေရာက္လာႀကပါတယ္။

ထိုမွသာယာ၀တီေထာင္မွာ ၁၇ နွစ္ေယာက္ အုပ္စုလို ့ထင္ရွားလွတဲ့ ျပည့္တန္ဆာ တစ္ခ်ိဳ ့ရဲ့
ဘ၀တစ္ပိုင္းတစ္၀က်မသိခဲ့ရပါတယ္။က်မတို ့ကနိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသူေတြဆိုေတာ့ဒီကေလးမ
ေတြကက်မတို ့အေပၚစိတ္၀င္စားမွဳရွိႀကတယ္။၀ါဒါေထာင္မွဳးေတြ လစ္ရင္လစ္သလို က်မတို ့
ရဲ့ေတာ္လွန္ေရးကိုသူတို ့သိေစခ်င္လို ့ေျပာျပတယ္ သူတို ့ရဲ့ ဘ၀အေရးကိုက်မသိခ်င္တာေတြ
စပ္စုရင္းကအင္တာဗ်ဴးလုပ္ျဖစ္တယ္ေပါ့ သူတို ့ဘာ့ေႀကာင့္ အျခားျပည့္တန္ဆာေတြ နဲ့မတူပဲ
ေထာင္ (၃) နွစ္က်သလဲအျခားျပည့္တန္ဆာေတြဆိုညစ္ပတ္ေပေရျပီးအရည္တစိုစို၀ဲ တကုတ္
ကုတ္နဲ ့သူတို ့ေတြက်ေတာ့ ၀င္းမြတ္ေနတဲ့အလွေတြတည္ႀကည္သန္ ့ရွင္းတဲ့မူဟန္ေတြ တည္
တည္ျငိမ္ျငိမ္ေနထိုင္သြားလာမွဳေတြနဲ ့ျပည့္တန္ဆာမ်ားမွာေတာင္ ေတာ္ေတာ့္ကိုကြာျခားတဲ့အ
ဆင့္ေတြပါဟုတ္ပါတယ္ သူတို ့လို ျပည့္တန္ဆာေတြ ရန္ကုန္မႏၱေလး နဲ့စတဲ့ ျမိဳ ့ႀကီး ကေဟာ္
တယ္ေတြမွာ အျပည့္အႀကပ္ပါတရား၀င္လိုင္စင္ကိုင္ထားရတဲ့ပံုစံမ်ိဳးေငြေႀကးခ်မ္းသာတဲ့ေဂါင္း
အႀကီးစားေတြကလိုင္းေႀကးမ်ားမ်ားေပးျပီး တရား၀င္အလုပ္ခန္ ့ထားသလိုလုပ္စားေနႀကတာ
ပါေထာင္ထဲေရာက္လာတဲ့ျပည့္တန္ဆာအမ်ားစုကေတာ့(တာတီးဒီ)လို ့ေခၚတဲ့ေမွာင္ရိပ္ခိုေတြပါ။

ေႀကးႀကီးႀကီးနဲ ့လုပ္စားေနသူက်ေတာ့နယ္ေျမခံေထာက္လွန္းေရးနယ္ထိမ္းေတြကိုလိုင္းေႀကး
ေပးထားရင္အဖမ္းမခံရဖူးေပါ့ ခုလို အမွဳမ်ိဳးက်ေတာ့ ေဂါင္းတင္ႏြယ္က က်ားျမွီးကိုမွသြား စြဲမိ
ေလေတာ့ အျမင့္ဆံုးတစ္နွစ္သာက်တက္တဲ့ ျပည့္တန္ဆာပုဒ္မကေန သံုးနွစ္ အက်ခံ ရတာပါ
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ခင္ဘြန္ ့ရဲ ့ေထာင္ခနဲေဒါသကေတာ့--ေဂါင္းတင္ႏြယ္ နွဏ္ အစိတ္ က်ပါေပါ့လားအဲဒီ့
ထဲကတစ္ဦးခ်င္းစီရဲ့ဘ၀က်မမွတ္မိသေလာက္ေျပာရရင္ဇာျခည္ဆိုတဲ့ ၁၉ နွစ္အရြယ္ကုလားမ ေခ်ာေခ်ာေလးကသူမသာေကတသူျဖစ္ေႀကာင္းအေဖအေမဆင္းရဲတဲ့ႀကားက ဦးေလးကေဆး
သမားျဖစ္လို ့မိသားစု ဘ၀စားစရာမဲ့ရာကေနသူမ ၁၅နွစ္အရြယ္မွာ အိမ္ေဘးက မိန္းမတစ္
ေယာက္ရဲ့ဆက္သြယ္ေပးမွဳေႀကာင့္ အသက္(၆၀)ေက်ာ္အဖိုးႀကီးနဲ ့(ကန္ေတာ့ပါရဲ့) ပထမဆံုး
အပ်ဳရည္ဘ၀အဖ်က္ခံေပးရာကဒီေလာကႀကီးထဲေရာက္လာျခင္းျဖစ္ျပီးယေန ့ထိမိဘကိုလုပ္
ေကြ်းေနရသလို မိခင္ျဖစ္သူကလည္းေထာင္၀င္စာမွန္မွန္လာေတြ ့ေနတာ က်မ ႀကားေနရပါ
တယ္ေႀကကြဲစရာေကာင္းတာက ကေလးမေလး အႀကိမ္ႀကိမ္ ညေနညေန ဖ်ားရာ ကေန ၀မ္း
လည္းမတရားသြားတာေႀကာင့္ေသြးစစ္ရာ HIV (Positive)ဆိုတာသူကိုယ္တိုင္ခင္မ်ာလည္းသိ
သြားပါတယ္တေန ့မွာက်မနဲ ့စကားေျပာရာကသမီးဇာျခည္ျပန္လြတ္ရင္ျပည့္တန္ဆာျပန္မလုပ္
္ပါနဲ ့လားကန္ဇြန္းရြက္ပဲေရာင္းရေရာင္းရေကာင္းေရာင္းေကာင္း၀ယ္နဲ့ ဘ၀ကိုရပ္တည္ပါလား
ဆိုေတာ့ ကေလးမခမ််ာ ဟီး ကနဲ ငိုခ်လိုက္ျပီး မႀကီးတို ့ရယ္ မႀကီးတို ့ကတိုင္းျပည္အတြက္
ဆိုျပီးေထာင္ထဲေရာက္လာတယ္ေထာင္၀င္စာရွိရွိမရွိမရွိ လူေတြကအရမ္းအထင္ႀကီးျပီးအရမ္း
ေလးစားႀကတာ သမီးတို ့ဆို ဟိုလူဆဲ ဒီလူဆဲနဲ့ ဒီလို အေျခအေနရွိတဲ့ သမီးတို ့ဘ၀ကို မႀကီး
အခု လိုေျပာတာေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ဒါေပမဲ့သမီးတို ့ဘ၀ကေသမဲ့ အတူတူမထူးေတာ့ပါဘူး။
ဒီေရာဂါႀကီးက လူ ့ေလာကမွာဘယ္ေလာက္ေနရေတာ့မွာမို ့လို ့လဲမေသခင္အေမနဲ့ ညီမေလး
ေတြအတြက္ပိုက္ဆံ ပံုေပးခဲ့ခ်င္တယ္ ေနာက္ျပီးသမီးရဲ့ ၁၀ တန္း ပညာေလာက္နဲ့ ဒီအလုပ္
ထက္ ထမင္းနပ္မွန္တဲ့ အလုပ္မရွိဘူးမႀကီး ။ သမီးတို ့ဘ၀ကိုနားလည္ေပးပါ တဲ့ ဒါနဲ့ က်မက
သမီးတို ့နဲ ့ဆက္ဆံမဲ့ေယာက်ၤားေတြမွာသားမယားေတြရွိရင္သူတို ့မိသားစုေတြရဲ့ဘ၀ ကိုသမီး
ႀကည့္သင့္တယ္ဆိုေတာ့ မႀကီးရယ္သမီးHIVမရွိခင္အဲဒီ့အလုပ္ကို သမီးလုပ္စကတည္းကသမီး
ကိုေခၚတဲ့ေကာင္ေတြကို သမီးက ကြန္ဒံုစြပ္ ဖို ့ေျပာပါတယ္အခ်ိဳ့ ့က လံုး၀မစြပ္သလို အခ်ိဳ ့့့့့က
ဆက္ဆံရင္းခြ်တ္ပစ္ႀကတယ္အဲဒီ့တုန္းကသမီးလာ္းသူတို ့ဆီကကူးမွၾစိုးလို ့ေပါ့သူတို ့မဆင္ခ်င္
တာ သူတို ့ခံပါေလ့ေစ မႀကီး ေရ သမီးတို ့ကေတာ့ ပိုက္ဆံ တစ္မ်က္နွာပဲႀကည့္ရေတာ့ တာေပါ့
တဲ့------------?????????????????

အဲဒီ့မိန္ကေလးဟာကုလားကားေတြထဲက ဇာတ္လိုက္ မင္းသမီးေလးေတြထက္ အလွပိုျပီး
ကိုယ္လံုးေလးေသးေသး သြယ္သြယ္နဲ ့ေလ ျပီးေတာ့ သူပိုင္ဆိုင္တဲ့ စည္းကမ္းႀကီးတယ္ လို ့
့သူေျပာျပတဲ့ သူ ့ဘာသာတရားကိုသူမ်ားေတြေဆာ္ကားမွာဆိုးလို ့အလုပ္ခန္းလို ့ေခၚတဲ့ ေနရာ
မွာ ဘယ္လိုလူမ်ိဳး ကေမးေမး သူ ့ဘာသာ ကို မေျပာျပဘူးတဲ့ ေလ။ျဖဴေဖြး၀င္းမြတ္ေနတဲ့
မ်က္လံုးရြဲႀကီးေတြ နဲ့ လွပေနတဲ့ ဇာျခည္ေလး ခုခ်ိန္မွာဘယ္္လိုရွိမလဲ စဥ္းစား ႀကည့္နိုင္သလို

ဒုတိယတစ္ေယာက္ကေတာ့ လမင္းတဲ့ နာမည္နဲ့လိုက္ေအာင္ မ်က္နွာ ၀ိုင္း၀ိုင္းေလး ရယ္ပါ .ဗမာမိန္းကေလးရုပ္ရည္ပါသိပ္စကားမေျပာေပမဲ့သူမအေႀကာင္းအက်ဥ္းက်ေတြႀကားမွာေရပန္း
စားေနတာကေတာ့ သူတို ့ရဲ့ေဂါင္းႀကီးျဖစ္တဲ့ ဦးတင္ႏြယ္ ဆီ အပ္ထားတဲ့ ေရွ ြတစ္ဆယ္သား
ေက်ာ္ရွိရက္နဲ့ ေထာင္ထဲမွၾငတ္ေနတယ္ဆို တာပါပဲ။က်မ စဥ္းစားမိတယ္ ဒီေလာက္ေရွ ြစု မိမွ
ေတာ့အရင္းအႏွီးေကာင္းေကာင္းရျပီပဲေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ဘ၀ကိုရပ္တည္သင့္ျပီေပါ့ဒါေပမဲ့
လြယ္လြယ္ နဲ့ရတယ္လို ့ သူမတို ့ေျပာေလ့ရွိတဲ့အလုပ္ဟာ မိန္းမေကာင္း ေတြ အတြက္ေတာ့
မလြယ္ေရးခ်မလြယ္ပါလားလို ့ ေတြးမိပါတယ္လမင္းရဲ့ပံုစံကေတာ့ေလာဘႀကီးဟန္တူပါတယ္
သူလည္းရုပ္ဆိုးတဲ့ထဲမွာမပါဘူးဆြဲေဆာင္အားတစ္ခုခုေတာ့သူ ့မွာရွိသလိုပဲတစ္ေန ့ ေတာ့သ
တင္းဆိုးႀကီးတစ္ခုႀကားလိုက္ပါတယ္(၁) ေဆာင္မွၾေနတဲ့ လမင္းရယ္ တစ္ကိုယ္လံုး ေရရံုေတြ
ေပါက္လာျပီးအဖ်ားဒႀကီးလို ့တဲ့ေလ သူတို ့ ၁၇ ေယာက္အုပ္စုကျပည့္တန္ဆာေတြျဖစ္ေပမဲ့
ဘ၀တူျခင္းမို ့ျဖစ္ဟန္တူတယ္ လမင္း ဆီ၀ိုင္ းအံုျပီးေမးႀကျပဳစုႀကနဲ့ သိပ္မႀကာဘူး ေသြးစစ္
အေျဖထြက္လာတာHIV (Positive)ပဲတဲ့ေလလမင္းကိုယ္ေပၚက အနာေတြျပန္ေျခာက္ သြားျပီး
နည္းနည္းသက္သာေတ့ထူထူေထာင္ေထာင္ျဖစ္လာျပီးသူ ျကို မေပါ့ ဆဖို ့နဲ ့အဟာရမ်ားမ်ား
မွီ၀ဲဖို ့အားေပးႀကတဲ့သူေတြကို သူမ ဘာျပန္ေျပာသလဲဆိုေတာ့က်မသိပ္မဆိုးရိမ္ပါဘူး အျပင္
ေရာက္မွက်မရွိတဲ့ေ၇ွြေတြနဲ ့ဒီေရာဂါ ကိုကုမယ္ျပီးရင္ဒီအလုပ္နဲ ့ေငြဆက္ရွာနိုင္တာပဲတဲ့ေလ။

တတိယတစ္ေယာက္ကစစ္ေတြက မိုးမိုးတဲ့ စကား၀ဲ၀ဲ နဲ့ စကားေျပာရင္ ယဥ္ေက်းလိုက္တာ အရပ္ျမင္ျျမင့္ဆံပင္ဒေကာက္ေကြးအထိရွည္ျပီးမဲေမွာင္ေနတဲ့ ဆံပင္ေတြနဲ့ ဘယ္ေယာက်ၤားက
မွProstitudeလို ့ထင္မွာလဲ ထက္ထက္မိုးဦး တို ့ထက္ လွတယ္လို ့ေျပာလို ့ရတယ္ေလ
သူကေတာ့မိန္းမအဂၤါကေန Sing ျပျပီးHIVဆိုတာသိတာေပါ့။အရမ္းစိတ္ေပ်ာ့ေတာ့ အားငယ္
ေႀကကြဲေနတယ္။စကား၀ဲ၀ဲနဲ ့ငိုရင္ အေမအေဖအတြက္ပဲတဲ့ေလ။ က်မဘာလုပ္ေပးရမလဲ။
သနားေပမဲ့ နိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသူနဲ ့ရာဇ၀တ္သူႀကားထဲမွာျခားနားထားတဲ့စည္းက က်မတို ့နဲ့ခိုး
ဆက္သြယ္စကားေျပာတာသိရင္ ပါးအရိုက္ခံရတဲ့ဘ၀ဆိုေတာ့ျပဳစုခ်င္ေပမဲ့ေ၀းေ၀းကပဲ မုန္ ့
့ေလးေပးဟင္းေလးေပးနဲ ့ေျဖသိမ္ ့ေပးခဲ့ရတယ္ေပါ့။။ ့

စတုထၳတစ္ေယာက္ကေတာ့မနက္ဖန္လြတ္မွာကိုးဒီေန ့ညမွာပဲအေသထြက္ထြက္သြားရတယ္
ေလAIDS ကသူ ့ကိုေလာကႀကီး ထဲကအျပီးဆြဲထုတ္သြားတယ္ေလ။နာမည္က ေနာ္ေဖါ့ တဲ့။
ကရင္ျပည္နယ္ရြာတစ္ရြာကေက်းရြာသူေလးပါ။တကၠသိုလ္ပထမနွစ္လည္းတက္ ေနဆဲ ပဲေပါ့။
စာသင္စရိတ္မရွိလို ့အဆိတ္သီးစားျပီးစာသင္တာအသက္ရွင္စရာအေႀကာင္းပါမဲ့ခဲ့ရတယ္ေလ။
ေနာ္ေဖါ့ အလွကေတာ့ရိုးသားတဲ့ကရင္မေလးရဲ့သာမာန္အလွပါပဲ။ မ်က္နွာမွာဘာမွျပင္မထား
လဲ ပအို ့နီရဲေလးနဲ့ေလ သူမကေတာ့ သာယာ၀တီေထာင္မွာပဲ ေခါင္းခ်ခဲ့ရရွာတယ္။

HIV အျပင္းဖ်ားရာကေန AIDS နဲ့ေသဆံုးသြား၇ရွာတယ္အဲဒီလိုထင္ထင္၇ွာရွား HIVမ်ားကို
ေတာင္ေထာင္ကသီးသန္ ့ခြဲထားျခင္းအဟာရျပည့္၀ေအာင္ေထာက္ပံ့ေပးျခင္းဘာဆိုဘာမွမ၇ွိပဲ
HIV မ၇ွိနိုင္တဲ့ရာဇ၀တ္အက်ဥ္းသားေတြနဲ ့တစ္ေဆာင္တည္းေရာထားသလို ေနမေကာင္းလို ့
မ်ား ညဖက္တစ္ဦးဥိးက ေဆးမွဳး အေႀကာင္းႀကားရင္ တံခါးမဖြင့္ ႔ပဲ ေထာင္သံတိုင္ ေတြႀကား
ကဖင္တေစာင္းလွန္ေပးရျပီးေဆးထိုးသြားပါေလေရာ အကယ္၍ မ်ားေနမေကာင္းသူ နွစ္ဦး
သံုးဦး ကေဆးမွဳးေခၚခ်ိန္တစ္ခ်ိန္တည္းဆိုရင္ အဲဒီ ့အပ္တစ္ ေခ်ာင္းတည္းနဲ ့ ဆက္တိုက္ ထိုး
သြားပါေလေရာ---ဆိုတာ ရာဇ၀တ္အက်ဥ္းသားေတြေျပာျပလို ့က်မသိခဲ့ရတာ အင္မတန္မွ
ထိပ္လန္ ့စရာပါ ပဲ ရွင္

HIV မ၇ွိပါဘူးလို ့ကိုယ္ကိုယ္ကို္ယ္ေမာ္ေနတဲ့ ၁၇ေယာက္ထဲကတစ္ခ်ိဳ ့ဆို တရား၀င္ေယာက်ၤား
၇ွိသူလည္း၇ွိေနတယ္။မီကိုဆိုတဲ့မိန္းကေလးဆို တရုတ္ကျပားမေလးရည္းစားနဲ့ lovetogether
ေနျပီးရည္းစားကိုေရွ ြဘံုေပၚထားခ်င္လို ့ျပည့္တန္ဆာလုပ္စားေနတာတဲ့ ရည္းစားကိုေထာက္
ပံ့ရတာ အားမရေသးဘူးဆိုပဲ ညီမလုပ္စားတာ ရည္းစားကသိလားဆိုေတာ့ သိတယ္ခြင့္ လြတ္
တယ္တဲ့အဲဒီ့လိုယုတ္မာတဲ့ေယာက်ၤားကလည္း၇ွိေသးတယ္ဒါေပမဲ့ ဒီေကာင္လည္း HIVနဲ့ ညား
သြားမွာေသခ်ာပါတယ္ ။တစ္ခ်ိဳ ့က်ေတာ့ သနားစရာပါ ။ မစႏၵာ တဲ့ သူ ့ကိုယ္သူ န ုေအာင္ျပင္
ဆင္ထားေပမဲ့ အသက္ႀကီးတာ နည္းနည္း သိသာတယ္သူ ့သားေလးကMC တတိယနွစ္တက္
ေနတယ္မိဘေတြေရာသားေရာလင္ေရာမသိေအာင္လုပ္ေနတာ။ခုေထာင္က်ေတာ့သိသြားျပီ
တဲ့ေလ ေထာင္ကလြတ္ရင္မျပန္ရဲေတာ့ဘူးတဲ့ ဒါဟာစနစ္ဆိုးရဲ့ဒဏ္ေတြဆိုတာသက္ေသပါပဲ ။

သူ တို ့ေတြအားလံုးမွာ ၄ ၅ ေယာက္သာ HIV လို ့ဆိုေပမဲ့ ဦးတင္ႏြယ္ႀကီးရဲ့ ဟိုတယ္ ျပည့္တန္
ဆာ အလုပ္ခန္းရဲ့ အလုပ္လုပ္ပံုတစ္ပိုင္းတစ္စ ကိုေျပာျပရပါဦးမယ္။လိွဳင္ျမိဳ ့နယ္ကတင္တင္ေမာ္
ဆိုတဲ့ ၁၇ ေယာက္ရဲ့ေခါင္းေဆာင္လို ့ေျပာနိုင္တဲ့အလွဆံုးအေတာင့္ဆံုး ေယာက်ၤားႀကိဳက္ မိန္းမ
က ပထမက်မေျပာခဲ့တဲ့ ငွက္ေအာ္စမ္းပို ့ရတဲ့ကေလးမေလးကိုစည္းရံုးျပီးဦးတင္ႏြယ္ဆ ီပို ့ထား
သူ ့ေပါ့။သူကေတာ့ဦးေဆာင္ျပီး အခန္း အခန္းေတြဆီမေရာက္ခင္စက္တီဆိုဖာႀကီးေတြ ေပၚမွာ ကိုယ္စီကိုယ္စီအလွပဆံုးျပင္ျပီးမေပါ့တေပၚဆြဲေဆာင္စရာအလွအပေတြနဲ ့ေႀကညာႀကရတယ္။
။အဲဒီ့မွာလာတဲ့ဂရိတ္ေႀကးေရတက္အလြာသားေတြဟာ ငါးစိမ္းမ်ား၀ယ္သလိုလက္လားမလက္
လားဆိုတဲ့ပံုစံနဲ ့ကိုင္ႀကည့္ ျပႀကည့္ႀကျပီးေစ်းညွိႀကျပီး အခန္း၀င္ႀကတာေလ အကယ္၍မ်ား
အခန္း၀င္သြားျပီးမွမေျပလည္ႀကရင္ေနာက္တစ္ေယာက္ နဲ့ ထပ္ ၀င္ျပန္ေရာတဲ့ ဘုရားတစရာ
ႀကက္သီးထစရာထိတ္လန္ ့စရာပါ အဲဒီ့မွာေရာဂါေတြ ေရာဂါေတြက ေရတြက္လို ့မရေအာင္ျပန္
့နံ့ေနပါျပီ ဒီထဲမွာ သာေကတကမခ်ိဳ ေမာင္းေတာ ကစိုးစိုး ေနာက္က်မ နာမည္မမွတ္မိေတာ့တဲ့
မိန္းမေခ်ာ ျပည့္တန္ဆာေလး ၁၇ ေယာက္ သူတို ့ရဲ့ ေသြးသားေတြ ထဲ ကပိုးမွ ြားေတြ-- ဒီ ၁၇
ေယာက္ ကိုပဲ နမူနာထားျပီး ျမန္မာျပည္ရဲ့ တေန ့တာ HIV ျပန္ ့နံ ့ နွဳန္း တြက္ႀကည့္ရင္ေတာင္
ရင္ဖိထားရမွာမို ့ တစ္ႀကိမ္တစ္ခါလည္းမမွားသင့္တဲ့ ဂ်ိဳမပါတဲ့ ေ၀ဒနာရွင္မေလးေတြဆီ ကို
အလည္ သြားရံုနဲ့ ကိုယ္မ်ိဳးဆက္ အနာဂတ္ေတြ လြင့္ ပ်က္ သြားမွာကို ပုရိသ သတို ့သားမ်ား
သတိထားေစ့ခ်င္ပါတယတိုင္းျပည္ရဲ့အေျခအေနဆိုးႀကီးေအာက္မွာ ကိုယ္ပိုင္ဆင္ျခင္ထံုတရား
ေတြနဲ ့ ဆံုးျဖတ္နိုင္တဲ့ အသိတရားမရွိသူေလးေတြရဲ့ဘ၀ ေႀကမြရသလို တိုင္းျပည္ တစ္ခု လံုး
လည္း အက်င့္ ဆိဳးေတြ ဖံုးအုပ္ေနပါျပ ီ ဒါ့ ေႀကာင့္ က်မအေနနဲ ့ေထာင္ ထဲ ကဂ်ိဳ မပါတဲ့
ေ၀ဒနာရွင္ေလး ေတြရဲ့ ဘ၀တစ္စိတ္တေဒသကို လက္ဆင့္ ကမ္း လိုက္ပါတယ္ ကုထံုးေတြ
ထက္ ကာ႕ြယ္ နိုင္မဲ့ အေျခအေနေတာင္ ျမန္မာျပည္မွာခက္ခဲ ေနပါတယ္ ျပည္သူ ့ဘ၀စနစ္ဆိုး
ေအာက္ မွာ ေ၇တိမ္နစ္ႀကရပါျပီ။ ဒီေတာ့ အေမ်ာ္အျမင္ႀကီးတဲ့ က်မတို ့ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေျပာခဲ့တဲ့
စကားအတိုင္းေျပာရရင္ စစ္အုပ္စု လက္ထက္ မွာက်မတို ့တိုင္းျပည္ႀကီးဟာ
တကယ့္ကို ------နိုင္ငံႀကီး ျဖစ္ေနျပီ လား ရယ္လို ့ ရင္နင့္ စြာခံစားရင္း ျပည္သူလူထုထံ
ဂ်ိဳမပါတဲ့ ေ၀ဒနာ၇ွင္ေလး ေတြ ဘ၀ သာဓက ျပျပီး အသိေပးတင္ျပ လိုက္ပါတယ္။။

စာေရးသူကိုယ္တိုင္ေ၀ဒနာရွင္မ်ားနွင့္ေတြ ့ဆံုခဲ့သည့္ သာယာ၀တီေထာင္တြင္း
အျဖစ္မွန္မ်ားျဖစ္ပါသည္ တာ၀န္ယူေရးသားတင္ျပပါသည္။။

၁၇-၇-၂၀၀၆
၁၁း၅ pm
ေမအိခင္(လယ္ေ၀း)
အလင္းအိမ္စာေစာင္ အတြဲ(၁) အမွတ္(၅)တြင္ေဖာ္ျပခဲ့ ျပီးျဖစ္သည္။